Dzwon

Twardy twardy sznur
Skórę garści trze
Ciągnę ciągnę w dół
Z rąk wymyka się

Patrzę patrzę wzwyż
Po sznurze się pnę
Gdzie ogromny spiż
Głosem w przestrzeń tchnie

Ogłuszyłeś mnie
Uderzyłeś w twarz
Ja tu kurczę się
Ty tam lśnisz i grasz

Nieustanny skłon
Ciało moje gnie
Jakbym chciał by dzwon
W górę wyniósł mnie

Bijesz bijesz wciąż
Kto na świecie wie
Że twój wielki głos
To jest ciało me

Jacek Kaczmarski
1978