Gintrowski o grudniu 81

[Drastim]

<!-- m --><a class="postlink" href="http://polis2008.nazwa.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=551:13-grudnia-1981-r&catid=207:dzielnica-dokumentalistow-i-wiadkow&Itemid=264">http://polis2008.nazwa.pl/index.php?opt ... Itemid=264</a><!-- m -->

Wypowiedź ciekawa, ale czytając wywiady z PG zwraca moją uwagę jeden fakt - pan Przemysław bardzo często 'obiera sobie' jedne wypowiedzi, i w sumie powtarza je na jeden zadany temat (Kaczmarski - mobilizował mnie do pracy, umarł, bo się przepracował, Herbert - jedna z dwóch anegdot, po czym konkluzja, że bardzo inteligentny człowiek etc) Trochę to boli, ze względu na to, że - jestem pewien - PG jest w stanie wyciągnąć znacznie więcej konkluzji, opowieści, czy też zwykłych anegdot, czy to ze spotkań z Herbertem, czy ze współpracy z JK, i ubarawić te wywiady/wypowiedzi. Niemniej - ciekawostka

[Kuba Mędrzycki]

czytając wywiady z PG zwraca moją uwagę jeden fakt - pan Przemysław bardzo często 'obiera sobie' jedne wypowiedzi, i w sumie powtarza je na jeden zadany temat (Kaczmarski - mobilizował mnie do pracy, umarł, bo się przepracował, Herbert - jedna z dwóch anegdot, po czym konkluzja, że bardzo inteligentny człowiek etc)

Bardzo słuszne i trafne spostrzeżenie. Aczkolwiek, dziwi mnie, że dopiero teraz zauważyłeś tę Jego 'przypadłość'

[Niktważny]

PG jest w stanie wyciągnąć znacznie więcej konkluzji, opowieści, czy też zwykłych anegdot, czy to ze spotkań z Herbertem, czy ze współpracy z JK, i ubarawić te wywiady/wypowiedzi. Niemniej - ciekawostka

Może to być też kwestia braku umiejętności sformułowania większej ilości konkluzji, czy też głębszych wniosków. Inaczej mówiąc, nie chodzi o to, że osoba jest intelektualnie niezdolna do głębszej myśli, a tylko ma problem z ubraniem jej w adekwatną formę werbalną.

[berseis13]

PG jest w stanie wyciągnąć znacznie więcej konkluzji, opowieści, czy też zwykłych anegdot, czy to ze spotkań z Herbertem, czy ze współpracy z JK, i ubarawić te wywiady/wypowiedzi. Niemniej - ciekawostka

Może to być też kwestia braku umiejętności sformułowania większej ilości konkluzji, czy też głębszych wniosków. Inaczej mówiąc, nie chodzi o to, że osoba jest intelektualnie niezdolna do głębszej myśli, a tylko ma problem z ubraniem jej w adekwatną formę werbalną.

To chyba ogólnie częsta przypadłość artystów, jak zaobserwowałam. I chyba chodzi o takie sformułowanie mysli "tu i teraz".
Ojciec, na przykład bardzo pięknie się wypowiadał w wywiadach - elokwentnie, z poczuciem humoru itp. Z drugiej strony ponoć Tadeusz Łomnicki i Roman Wilhelmi - aktorzy pierwszej klasy, "mistrzowie słowa" na scenie - nie byli erudytami, a podobno wręcz przeciwnie. Może, sposobem introwertyków, osoby, które mają tego typu przypadłość, wolą nie odpowiedzieć dogłębniej na pytanie bez przemyślenia. Chyba jestem w stanie to zrozumieć. Ojciec się zawsze na mnie denerwował, że jak coś zobaczyłam, przeczytałam, obejrzalam film, a zapytana od razu po, co o tym myślę, nie byłam w stanie odpowiedzieć na zawołanie. Dopiero po namyśle, "osadzeniu" i "przetrawieniu" nadchodziły jakieś głębsze refleksje.

[Luter]

Z drugiej strony ponoć Tadeusz Łomnicki i Roman Wilhelmi - aktorzy pierwszej klasy, "mistrzowie słowa" na scenie - nie byli erudytami, a podobno wręcz przeciwnie.

Moim zdaniem przykład aktorów jest akurat wybitnie nietrafny, bo można być świetnym aktorem i jednocześnie miernotą intelektualną. Łomnicki i Wilhelmi byli na scenie mistrzami słowa, ale przecież cudzego, nie swojego (podobnie jak Gintrowski)! Potrafili wspaniale przekazać czyjąś myśl, ale to przecież nie znaczy, że Łomnicki napisał Dziady a Wilhelmi Karierę Nikodema Dyzmy. No ale cóż - utożsamianie aktorów z postaciami przez nich granymi to dość powszechne zjawisko.

Dobrą ilustracją tego, o co mi chodzi, są rozmaite making of dołączane do płyt z filmami. Wypowiadają się tam zwykle twórcy filmu i aktorzy, i w każdym bez wyjątku przypadku jest tak, że na temat wartości artystycznych i intelektualnych filmu wiele do powiedzenia ma reżyser i scenarzysta, znacznie mniej pozostali twórcy, natomiast aktorzy są najczęściej zdolni do opowiedzenia jednej czy dwóch anegdot z planu. Podobnie (choć nie identycznie) było w przypadku Tria. Jedyna bardzo istotna różnica polegała na tym, że Gintrowski i Łapiński współtworzyli muzykę, jednak nie przesądzało to o tym, że twórcą i mózgiem występów Tria był Kaczmarski i to on do nas mówi (również ustami dwóch pozostałych).

[Luter]

jednak nie przesądzało to o tym, że

Błąd! Powinno być: "nie zmienia to nadrzędności faktu, że". Można poprawić poprzedni post i skasować niniejszy.