Droga w Nieznane

[Seth]

Droga w Nieznane

Ciepły wiatr wiejąc, ochładza,
Ptaki śpiewają pieśni o Miłości,
A serce ciągle mi doradza,
Bym wrócił do swej miłości!

Idąc, podziwiam cudne krajobrazy,
W ręku trzymam Twoje zdjęcie.
Odchodzę! Znikam na wsze czasy!
Moja osoba już Cię niepokoić nie będzie!

Wędrując droga w Nieznane,
Ostatni raz oddycham świeżym powietrzem.
Żadna moja troska tu nie pozostanie!
Zaraz przywitam się z Zapomnieniem!

Droga w Nieznane nie ma końca,
Prowadzi przez Las Zapomnianych.
Jeśli czyjaś ukochana kogoś odtrąca,
To ten przenosi się w Świat Smutku, zalany łzami.

Odchodzę w zapomnienie!
Odchodzę w bezdenną otchłań!
Odchodzę, dla Ciebie w zapomnienie!
Przejdę przez okrutnej Samotności ostrą grań!


Przekraczam powoli granicę Światów:
Świata w którym Cię kochałem,
I granicę Świata płaczących kwiatów!
Pewnym krokiem ze Szczęściem się pożegnałem!

Przeszył mnie przeraźliwy chłód,
Moje oczy wreszcie przejrzały!
Na drzewach ujrzałem setki sów,
Które swym hukaniem zimnym mnie powitały.



Ujrzałem tysiące mężczyzn,
Siedzących pod płaczącymi wierzbami.
Jeden z nich rzekł: O! Nasze grono się powiększy!
Żywili swe dusze gorzkimi miodami i dziegciami.

Lecz idę prosto z głową dumnie uniesioną!
Nie oglądam się za siebie,
A idę prosto...! Bezkresną drogą....
Mając wciąż w pustym już sercu Ciebie!

Kochając Cię, odchodzę w Zapomnienie,
Byś zapomniała o mnie!
I sam brnę przez Smutek i Zło!
I ciągnę za sobą to co we mnie jest złe!

Słońce przebija się przez drzewa,
Ptaki śpiewają o Miłości.
Zimny wiatr, krwawiące me serce ogrzewa!
Droga w Nieznane, prowadzi do Samotności!

Nie ma odwrotu! Nie ma ucieczki!
Jest tylko droga w nieokiełznane!
Nie ma tu Śmierci!
Jest tylko droga w zapomnienie! Droga w Nieznane!

[Mateo]

Jesli chodzi o tematykę (i tylko tematykę...) przypomina mi to wiersze Stachury... no wiecie... "za dalą dal..." i "ona mnie kochac przestanie..." oraz "ona sobie tego nie życzy"... z tym że o ile u Stachury było to skomponowane tak że wychodził piękny wiersz to tutaj jest raczej niewesoło... (rymy polegające na powtarzaniu jedego wyrazu to chyba nie najlepszy zabieg...) poza tym jest jakoś nieskładnie i nierówno... To bardzo przeszkadza...
Ale patrząc na wiek autora myślę że jest jeszcze czas na naukę...
Szczerze życzę cierpliwości i gratuluje wzorców...

Pozdrawiam...

[spalding]

jak wyżej!

jak zwykle za probe :beer:

[Seth]

Dzięki Wam! Oczywiście przyjmuję Wasze słowa i napewno to zmienię! Jednakże wiedzcie, że mam dopiero 15 lat i piszę od niespełna roku i dojdę do wprawy! Mam również wielką nadzieję na to, iż uda mi się niedługo wydać tomik... ale to narazie tylko marzenia (ale marzenia się spełniają!)

[Kate]

To ja tak żeby nie powtarzać tego co zostało napisane wyzej powiem tylko, ze o ile "okrutnej Samotności ostra grań" jest ok., to zastanowiło mnie: "Mając wciąż w pustym już sercu Ciebie"...dobra..powiem nawet, ze zaciekawiło mnie czy owej osobie w tym pustym sercu nie jest deko samotnnie
...jeszcze jedno...czemu w chłodnym Świecie płaczących kwiatów i pohukujących sów ( a już się bałam, ze tam zamiast "sów" pojawi się "głów" ) znaleźli się tylko mężczyźni...i to tysiące mężczyzn :?:
No i proszę mnie nie posądzać o czepialstwo jakieś, ja tak poprostu pytam z ciekawości...

seth...próbuj, bo warto...tak mi się wydaje

pozdrawiam