"Scena to dziwna... 1980 - 2001" - nowy box

[Simon]

Więc musiałbym i kupić do tego telewizor...

[liptus]

...tę drugą część Sarmatii chciałem niniejszym przedstawić

Wielkie dzięki Lutrze! Zastanawia mnie tytuł utworu powszechnie znanego jako Jan Kochanowski, który w materiale filmowym został ochrzczony Sposobem na życie. Czy moje zdziwienie wynika z niewiedzy, czy też był to odosobniony przypadek?
Pomijając moje powyższe wątpliwości, to powaliła mnie gra Zbyszka Łapińskiego w tym utworze. Absolutna ekstraklasa sztuki akompaniatorskiej i to zarówno jeśli chodzi o kompozycję, jak i wykonanie.

[Luter]

Zastanawia mnie tytuł utworu powszechnie znanego jako Jan Kochanowski, który w materiale filmowym został ochrzczony Sposobem na życie. Czy moje zdziwienie wynika z niewiedzy, czy też był to odosobniony przypadek?

Wytłumaczenie jest zupełnie prozaiczne. Po prostu ktoś z telewizji, kto przygotowywał program, nie miał na kartce tytułu tego utworu i zatytułował go tak jak umiał.

Tu warto opowiedzieć inną anegdotkę. Otóż przygotowywanie płyty Mimochodem miało miejsce wiosną 2002 roku, czyli w czasie kiedy Jacek był już chory, a przed terapią w Insbrucku, po której nastąpił dłuższy okres stabilności. Słowem - nie było możliwości, by Jacek sam skonsultował podstawowe kwestie związane z kształtem płyty. W związku z tym poprosił, bym ja się tym zajął. Zadzwoniła więc do mnie pani redaktor z Polskiego Radia (bardzo zresztą kompetentna) i powiedziała, że wstępną wersję konsultował już jeden ze współpracowników Jacka. W związku z jego sugestią płyta ma zawierać siedemnaście utworów z programu Mimochodem i jeszcze dwa inne: "Spowiedź" i "Dziękuję ci"*. Zdębiałem. Oczywiście nie z powodu niezdarnie nadanych tytułów**, tylko z powodu samego pomysłu, by do albumu dogrywać dwa utwory. W związku z tym gorąco zaprotestowałem, a ponieważ dla pani redaktor byłem osobą wyznaczoną przez Jacka, moje sugestie uwzględniono, publikując płytę zawierającą wyłącznie piosenki należące do programu.

* Podczas nagrania w Sali im. Agnieszki Osieckiej Jacek śpiewał Mimochodem i kilkanaście innych piosenek w drugiej części koncertu.
** O jakie dwa utwory chodziło, bez problemu chyba się można domyślić.

Pomijając moje powyższe wątpliwości, to powaliła mnie gra Zbyszka Łapińskiego w tym utworze. Absolutna ekstraklasa sztuki akompaniatorskiej i to zarówno jeśli chodzi o kompozycję, jak i wykonanie.

No masz! Gdzieś na początku lat 90. sformułowałem takie stwierdzenie, że roli Łapińskiego nie da się przecenić. I im dłuższy czas upływa, tym dobitniej uświadamiam sobie jak wielki geniusz prezentuje pan Zbigniew.

[MacB]

Po prostu ktoś z telewizji, kto przygotowywał program, nie miał na kartce tytułu tego utworu i zatytułował go tak jak umiał.

Ciekawe rzeczy dzieją się też na linkowanym tutaj Radiu Wolności. Ten "Sposób na życie" ma, okazuje się, wieksze wzięcie. Nie tylko Jan Kochanowski doczekał sie retytułu, ale i w audycji pt. Piosenki Przemysława Gintrowskiego znajdujemy:

"Powrót (sposób na życie)"

[Drastim]

Mnie osobiście bardzo radują te małe pomyłki w "tytułach" piosenek przy wspomnianych wcześniej audycjach z muzyka PG.
"Wy mi przecież dzieci Hioba..." * "Z zimna to grząc przy domowym ognisku"

[Luter]

W związku ze zbliżającą się 54. rocznicą urodzin Jacka Kaczmarskiego przedstawiam kolejny odcinek suplementu do boksu Scena to dziwna... Tym razem prawdziwa perła - archiwalne nagranie Krajobrazu po uczcie z 1981 roku.
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.youtube.com/watch?v=pj2VYjKEczU">http://www.youtube.com/watch?v=pj2VYjKEczU</a><!-- m -->

[Elzbieta]

W związku ze zbliżającą się 54. rocznicą urodzin Jacka Kaczmarskiego przedstawiam kolejny odcinek suplementu do boksu Scena to dziwna... Tym razem prawdziwa perła - archiwalne nagranie Krajobrazu po uczcie z 1981 roku.
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.youtube.com/watch?v=pj2VYjKEczU">http://www.youtube.com/watch?v=pj2VYjKEczU</a><!-- m -->

Piękne! Dziękuję. Znalazłam prościutki program do ścigania z youtube Jeśli komuś byłby przydatny:'Free YouTube download' Wersja2.10.31.
Pozdrawiam
Ela

[MacB]

Nawet nie pytam, skąd Ty to bierzesz!
I cichutko czekam na kolejne okazje i... kolejne niespodzianki.

Mój Boże.... piszesz, że 54. rocznica urodzin, a na tym nagraniu miał 24 lata. Łza się w oku kręci....
Wielkie dzięki!

[Luter]

I cichutko czekam na kolejne okazje i... kolejne niespodzianki.

Miło mi, ale pamiętaj o efekcie wypsztykania*.

Mój Boże.... piszesz, że 54. rocznica urodzin, a na tym nagraniu miał 24 lata. Łza się w oku kręci....

Choć nagrań video z tego okresu jest jak na lekarstwo (sześć utworów w boksie Scena to dziwna... plus ten Krajobraz po uczcie), to zdecydowanie najbardziej lubię właśnie takiego Jacka - zarówno z wyglądu jak i głosowo. Kiedyś Kraśny pisał, że jego zdaniem najlepszy głos JK miał w ostatnim okresie kariery artystycznej, czyli w latach 1995-2001 (od Pochwały łotrostwa do Mimochodem). Ja uważam inaczej; jeśli chodzi o głos i swadę wykonawczą najbardziej lubię Krzyk, Muzeum i opolskie Epitafium dla Wysockiego, choć przyznać trzeba, że - odrzucając mniej udane występy - Jacek utrzymywał doskonałą formę przez całe 25 lat i różnice w tym względzie są naprawdę nieznaczne.

* pisownia oryginalna

[Karol]

Luter, nie do końca rozumiem, co masz na myśli, mówiąc o nieznacznych różnicach głosu. Ja kiedyś potrafiłam (nie widząc okładki czy w inny sposób nie mając dostępu do ulokowania w czasie nagrania) na podstawie zmian w Jackowym głosie, w barwie, ekspresji, rozpoznać, z którego roku jest nagranie. Moim zdaniem - w tej kwestii różnica jest kolosalna i dla mnie raczej in plus (nie oznacza to, że JK za młodu miał zły głos, po prostu z wiekiem jego jakość się pogłębiała, jeśli można tak powiedzieć; rzecz jasna, zmiany fizjologiczne nie pozostają bez znaczenia).

[Luter]

Luter, nie do końca rozumiem, co masz na myśli, mówiąc o nieznacznych różnicach głosu.

Mówić o nieznacznych różnicach głosu mam na myśli to, że jakość tego elementu ekspresji artystycznej Jacka przez całych 25 lat jego występów nie podlegała dużej amplitudzie. Nie mówię, że nie ma różnic w barwie i ekspresji. One są! Tylko że efekt przez cały czas jest podobnie wysokiej próby.

Ja kiedyś potrafiłam (nie widząc okładki czy w inny sposób nie mając dostępu do ulokowania w czasie nagrania) na podstawie zmian w Jackowym głosie, w barwie, ekspresji, rozpoznać, z którego roku jest nagranie.

Tutaj byłbym bardziej ostrożny, bo oprócz pewnej tendencji długookresowej forma Jacka podlegała sporym wahaniom chwilowym. Zdarzało się, że koncerty odległe od siebie o miesiąc bardzo się różniły pod tym względem. Do tego dochodzi jeszcze kwestia interpretacji poszczególnych utworów. Jedne całkowicie wypadały z repertuaru, bo Jacek przestawał się z nimi identyfikować, inne zaś dopiero po latach dojrzewały i nabierały swojej właściwej formy.

Moim zdaniem - w tej kwestii różnica jest kolosalna i dla mnie raczej in plus (nie oznacza to, że JK za młodu miał zły głos, po prostu z wiekiem jego jakość się pogłębiała, jeśli można tak powiedzieć; rzecz jasna, zmiany fizjologiczne nie pozostają bez znaczenia).

No to podzielasz w tej kwestii zdanie Kraśnego.

Pozdrawiam,
KN.