Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Przeczucie- rym niepokoju.
#1
W koło śmiech i skowyty, jedno z drugim w konszachty
Rozpustą stłamszony rozum w lędźwiach zastygł
Cóż nam rozum, gdy życie
Gdy zabawa i picie
Miłość i spazmy
Orgazmy i wycie.

Przyjaźń bywa krucha, ale cóż jest trwałe
Dajesz w końcu tyle, ile w życiu dostałeś
Zapomnij, co było, śnij o tym, co będzie
Przecież człowiek nie złoto-
Człeka znajdziesz wszędzie.

Czasem w nocy ze snu zrywa się sumienie
Przyprawia o lęki, ciało wprawia w drżenie
Odsuń je od siebie
Po co perły w chlewie
Odejdzie, gdy zaśniesz
Zaśnie, gdy zadnieje.

Czasem światło wpada razem z błyskawicą
Nie zawsze bywa takie, jakim ludzie je widzą
Potrafi ogłuszyć, oślepia zarazem
Jak ciało ogrzane spalonym ołtarzem.

Ile już widzieliśmy w zgaszonych płomieniach
Ile sadzy przykryło już czyjeś marzenia
Z popiołów powstałe, w gruzy obrócone
Plany i marzenia
Ziemie utracone.

Nie znalazło się tego, co się nie da zastąpić
Jutro pokaże czy warto w to wątpić
Miałeś to, co dobre, masz to, co najlepsze
Reszta to milcznie
Słowo jest niegrzeczne.

Słowa w gardle schowane, kilka pierzchło na papier
Czego oko nie widzi tego ręka nie zdrapie
Wiec chowajcie się pieśni!
Niech śpiewają bezgrzeszni!
Niech zajadłe spojrzenia znajdą inne treści.
"Umysł mam twardy jak łokcie
Więc mnie za to nie kopcie
Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie"
Odpowiedz
#2
scarlett napisał(a):Rozpustą stłamszony rozum w lędźwiach zastygł
nie był bym tak radykalny Smile
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.stepniarz.pl">http://www.stepniarz.pl</a><!-- m -->
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości