Interpetacja Sen Katarzyny II i Lekcja historii klasycznej!

[dhmisiek]

Witam!
Zwracam sie do Was z wielka prośba pisze do was w sprawie pomocy w interpretacji piosenek Jacka Kaczmarskiego "Sen Katarzyny II" i "Lekcja historii klasycznej" głownie pod aspektem historycznym.


Lekcja historii klasycznej
"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"

Nad Europą twardy krok legionów grzmi
Nieunikniony wróży koniec republiki
Gniją wzgórza galijskie w pomieszanej krwi
A Juliusz Cezar pisze swoje pamiętniki

"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"

Pozwól Cezarze gdy zdobędziemy cały świat
Gwałcić rabować sycić wszelkie pożądania
Proste prośby żołnierzy te same są od lat
A Juliusz Cezar milcząc zabaw nie zabrania

"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"

Cywilizuje podbite narody nowy ład
Rosną krzyże przy drogach od Renu do Nilu
Skargą krzykiem i płaczem rozbrzmiewa cały świat
A Juliusz Cezar ćwiczy lapidarność stylu!

"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"
Jacek Kaczmarski 1979

Tłumaczenie:
"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"

"Galia jako całość dzieli się na trzy części
Pierwszą zamieszkują Belgowie, drugą - Akwitańczycy
Trzecią ci, którzy we własnym języku nazywają siebie Celtami, a w naszym - Gallami
O Cezarze idący na śmierć pozdrawiają Cię!"


Sen Katarzyny II
Na smyczy trzymam filozofów Europy
Podparłam armią marmurowe Piotra stropy
Mam psy, sokoły, konie - kocham łów szalenie
A wokół same zające i jelenie
Pałace stawiam, głowy ścinam
Kiedy mi przyjdzie na to chęć
Mam biografów, portrecistów
I jeszcze jedno pragnę mieć

- Stój Katarzyno! Koronę Carów
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!

Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów
Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów
Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie
Już wolę łowić zające i jelenie
Ze wstydu potem ten i ów
Rzekł o mnie - Niewyżyta Niemra!
I pod batogiem nago biegł
Po śniegu dookoła Kremla!

- Stój Katarzyno! Koronę Carów
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!

Kochanka trzeba mi takiego jak imperium
Co by mnie brał tak jak ja daję - całą pełnią
Co by i władcy i poddańca był wcieleniem
I mi zastąpił zające i jelenie
Co by rozumiał tak jak ja
Ten głupi dwór rozdanych ról
I pośród pochylonych głów
Dawał mi rozkosz albo ból!

- Stój Katarzyno! Koronę Carów
Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć!
Gdyby się taki kochanek kiedyś znalazł...
- Wiem! Sama wiem! Kazałabym go ściąć!
Jacek Kaczmarski 1978

Potrzebuje te interpretacje do matury ustnej z polskiego, którą zdaje w maju. Chodzi mi głownie o fragmenty, które potwierdzają, że poezja Jacka Kaczmarskiego przypomina o historii.
Za pomoc byłbym bardzo wdzięczny.
Mój kontakt to gg4807649, e-mail <!-- e --><a href="mailto:dhmisiek@o2.pl">dhmisiek@o2.pl</a><!-- e -->

Pozdrawiam
dhmisiek

[raven87]

Cóż, w historii nie jestem najmocniejszy, ale kilka podobnych historii już widziałem :rotfl:
więc napiszę Ci jak to się kończy, a właściwie jak się zaczyna
Najpierw Ty napisz do czego sam już doszedłeś, co sam odkryłeś. Potem możesz prosić o hinty, nasze spostrzeżenia, i ogólności dyskusję na dany przez Ciebie temat.
Jeszcze się chłopie nie przydarzyło żeby ktoś przyszedł i dostał za darmo napisaną pracę gotową do wygłoszenia na maturze (z tego przynajmniej co mi wiadomo).

Polecam też użyć wyszukiwarki i przejrzeć forum w poszukiwaniu interesujących Cię informacji.

Ps. wiem że nic specjalnie twórczego nie napisałem, ale i tak ktoś rano by to napisał, więc przynajmniej być może kilka godzin zaoszczędzisz

[stepniarz]

poza tym bywalcy tej strony znają te utwory; nie musiałeś trudzić się robieniem kopiuj-wklej :]

[dhmisiek]

Doszedłem do tego, że
- oba utwory przedstawią historię w krzywym zwierciadle poprzez karykaturalny obraz Juliusza Cezara oraz carycy Katarzyny II.
- Są przedstawione historyczne fakty takie jak np. że Caryca kochała łowy, jest nie wyżyta seksualnie(ale chyba tak nie mogę powiedzieć na maturze), podboje Cezara
- Inkrustował swoje teksty cytatami z dzieł literackich m.in. "Dzienników" Juliusza Cezara, które są również bogatym źródłem historycznym np:
"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"
Słyszałem, że w "Snie Katzrzyny II" mamy dokładne elementy biograficzne, ale nie wiem dokładnie które to są.

To mam, niestety nie jestem za bardzo dobry w interpretacje wierszy, wiec z tego powodu proszę Was o pomoc.

[berseis13]

Są przedstawione historyczne fakty takie jak np. że Caryca kochała łowy, jest nie wyżyta seksualnie(ale chyba tak nie mogę powiedzieć na maturze

Przepraszam za lekki OT.. Ale niedawno znajoma żaliła się, że nauczycielka jej 10 letniej córki przedstawiła klasie właśnie "Sen Katarzyny II" do analizy. Może warto spojrzeć na utwór okiem 10 latka, żeby dostrzec elementy niekoniecznie związane z seksualnymi problemami oraz zamiłowaniem do polowań bohaterki?

dokładne elementy biograficzne, ale nie wiem dokładnie które to są.

<!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_II_Wielka">http://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_II_Wielka</a><!-- m -->

[ Dodano: 25 Marzec 2008, 16:20 ]
p.s.: wzmianka o kochankach. Źródło:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Grigorij_Potiomkin">http://pl.wikipedia.org/wiki/Grigorij_Potiomkin</a><!-- m -->

Jako faworyt imperatorowej kosztował Rosję 50 mln. Rubli i tym samym był najdroższym z kochanków Katarzyny. Grzegorz Potiomkin nie był głupim człowiekiem-zdawał sobie doskonale sprawę, że wcześniej czy później opuści sypialnie swej protektorki. W związku z tym wszelkie swoje wysiłki skupił na tym, by zdobyć przeciwieństwie szybkim czasie odpowiedni majątek, stanowiska i odpowiadającą jego aspiracjom pozycję, tak, aby w nieuniknionej chwili rozłąki nie odchodzić przynajmniej z pustymi rękoma. Przezornie starał się skupić w swych rękach jak najwięcej urzędów, które dawały nie tylko duże dochody, ale także prestiż. W przeciwieństwie do poprzedników (i następców) przy boku Katarzyny, Potiomkina cechowała dyskrecja i swego rodzaju pokora. Nie afiszował się ze swoimi uczuciami, świadomie zgadzał się na rolę osoby drugorzędnej, a nie pierwszorzędnej w tym związku (co wprost jej zaznaczył) i nie narzucał się jej. Kobieta zmienną jest, mówi przysłowie a Potiomkin doskonale je rozumiał. Toteż po dwóch latach, kiedy zainteresowanie Katarzyny przeszło na nowego mężczyznę, syna popa, Zawadowskiego, Potiomkin rolę kochanka zamienił na rolę przyjaciela. W ten sposób uniknął losu innych: bogatego uposażenia a następnie odprawienia z dworu czy wręcz przymusowego opuszczenia Rosji. Pozostał w Petersburgu, stając się powiernikiem carycy, człowiekiem zaufanym do końca, i wybierającym jeszcze jej kolejnych kochanków. Zatrzymał także wszystkie ofiarowane mu dobra i urzędy, zyskując nawet nowe. Pozycja Potiomkina była tak ugruntowana, że każdy przebywający na dworze rosyjskim, bez względu na to czy był gwardzistą czy faworytem carycy, który próbował intrygować czy otwarcie występować przeciwko niemu, kończył na odsunięciu od dworu, bądź nawet na zesłaniu. Tak np., kiedy podoficer Siemionowskiego pułku gwardii Aleksander Jermołow zaczął wprost intrygować przeciwko niemu i donosząc o nim imperatorowej, Potiomkin postawił sprawę jasno: albo on, albo Jermołow. Efektem tego było opuszczenie przez Jermołowa Rosji na 3 lata.


Stanowisko Potiomkina jako zatwierdzającego następnych mężczyzn Katarzyny przysparzało mu jednak też sporo korzyści. Każdy, który chciał na dworze coś znaczyć, musiał zabiegać także (jeżeli nie przede wszystkim) o jego względy. Potiomkin, razem z Fiodorem Orłowem, pocieszał również Katarzynę po śmierci Aleksandra Łanskoja, kochanka carycy, który zmarł na skutek anginy(jego organizm tak był wyniszczony środkami pobudzającymi i alkoholem, które zażywał, aby zadowolić 50-letnią carową, że organizm nie był w stanie już bronić się przed wydawałoby się niewinną chorobą). Tą stratę caryca przeżyła szczególnie dotkliwie.

[Orda Osto]

"Galia est omnis divisa in partes tres
Quorum unam incolunt Belgae aliam Aquitani
Tertiam qui ipsorum lingua Celtae nostra Gali apelantur
Ave Caesar morituri te salutant!"

To co Kaczmarski wykorzystał jako refren, jest oczywiście cytatem (pierwszym wersem) z "Commentari de bello Gallico" (O wojnie galijskiej) Cezara. W historiografii, ta pozycja i druga - "Commentari de bello civili" (O wojnie domowej) są również wymieniane jako pamiętniki. Stąd też "...a Juliusz Cezar pisze swoje pamiętniki" w tekście pieśni.
Co do interpretacji, to żeby się nie powtarzać odsyłam tutaj - <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=677&postdays=0&postorder=asc&start=25">http://www.kaczmarski.art.pl/forum/view ... c&start=25</a><!-- m -->

Pozdrawiam

[lump]

A czy nie wydaje Wam się, że "Sen Katarzyny II" to również pieśń o tym, że nie wszystkie nasze marzenia, pragnienia i zachcianki nie zawsze mogą się ziścić? A czasem sami nie dopuszczamy do tego, by się ziściły? Wszak Katarzyna marząc o idealnym kochanku nie ma zamiaru go mieć... zapowiada, że gdyby się pojawił to każe go ściąć .

[joanna15]

a co do wątków biograficznych w Snie Katarzyny II to moze tak prosto: fakt ze byla Niemka co do pierwszego wersu, moze chodzi np. o kontakt z Wolterem.

[moni]

Nie tylko z Wolterem, niejaki pan Diderot tez caryce lubil odwiedzac. Powiadaja zreszta, ze nie tylko w celu prowadzenia filozoficznych dyskursow