Gdzie nie ma już dróg

[berseis13]

Gdzie można spotkać
cudze cienie,
i dzielić błędami
jak chlebem

gdzie kołdra śniegu
pokrywa napis
i groby zmieniają
się w łóżka

szukać siebie
po całym świecie
nie bacząc na
zdradliwy wiatr

tam gdzie nie masz już dróg
przestrzeń w ciemno
goni Cię
tam gdzie szlak kończy swój
bezkresny lot
na duszy

tam gdzie nie ma śladów Twoich stóp
tam przystaniesz, w ciemności dusz się wsłuchasz

Kiedy Twój umysł
jakby wadliwy
nie wskazuje
zdrady przed Tobą

i w moment pojmiesz
że to już koniec
i z uśmiechem
poznasz że to

tam gdzie nie masz już dróg
przestrzeń w ciemno
goni Cię
tam gdzie szlak kończy swój
bezkresny lot
na duszy

tam gdzie zgubisz wróżby swoich rąk
tam przystaniesz i w ciemność dusz się wsłuchasz.

[zielonymelon]

Bardzo mi sie podoba tylko czemu: dzielic bledami a nie dzielic sie?

[Niktważny]

dzielic bledami a nie dzielic sie?

bo sens ten sam, a 'dzielić się' jest już nierytmicznie

[zielonymelon]

Rzeczywiscie 'dzielic sie' jest nierytmicznie
ale 'dzielic sie' i 'dzielic' to na pewno ma to samo znaczenie?:>
nie potrafie chwilowo uzasadnic, ze to co innego, ale jakos tak mi sie wydaje..
pomysle nad tym przez noc

[Elzbieta]

tam gdzie zgubisz wróżby swoich rąk
tam przystaniesz i w ciemność dusz się wsłuchasz.

Czy myslalas kiedys o pisaniu do muzyki, czy 'tylko' o poezji. Przeczytalam ten refren i zaswitala mi do niego melodia -stad pytanie.

e

[Seim]

Czy myslalas kiedys o pisaniu do muzyki, czy 'tylko' o poezji. Przeczytalam ten refren i zaswitala mi do niego melodia

Dlaczego Berseis ma pisać muzykę skoro ona świta Tobie? Może Ty odnalazłaś swoje powołanie? Hm.. muzyka w głowie o 6.25 w miejscu gdzie nie ma już dróg? To musi coś znaczyć.

[berseis13]

Czy myslalas kiedys o pisaniu do muzyki, czy 'tylko' o poezji. Przeczytalam ten refren i zaswitala mi do niego melodia -stad pytanie.

wątpię, czy potrafiłabym napisać słowa do muzyki, ale mam małe marzenie, że kiedyś napiszę coś z czego Simon będzie mógł zrobić piosenkę