Raz Dwa Trzy Młynarski

[dauri]

Zachęcony recenzjami kolegów postanowiłem posłuchać płyty "Raz Dwa Trzy Młynarski".

Raz Dwa Trzy "Młynarski"
Paszport ode mnie

Obiema rencami!

Na początku mamy panią, która zapowiada Kaczkowskiego, który będzie zapowiadał zespół Raz Dwa Trzy. Po czym Kaczkowski, pykając do mikrofonu, przedstawia autora tekstów (na wszelki wypadek prosi publiczność o oklaski), następnie przedstawia zespół Raz Dwa Trzy ("perfekcja, kunszt i kolejna, wydawałoby się nie do zrealizowania wizja artystów") oraz koncert i płytę i ponownie prosi, by nie żałować oklasków. Ha! Po TAKIEJ zapowiedzi rozsiadam się wygodnie w fotelu, wyłączam komórkę, telefon, domowników wysyłam na spacer i zaczynam słuchać.

Pierwsza piosenka – to adaptacja największego chyba szlagieru w historii światowej piosenki rozrywkowej – amerykańskiej przeróbki francuskiej piosenki "Comme d’habitude", noszącej tytuł "My way". We Francji piosenka była niezbyt popularna, do momentu gdy usłyszał ją Paul Anka, polecił Frankowi Sinatrze, w końcu dorwał się do niej Elvis Presley i od tego czasu naliczono w fonografii ponad 1200 wykonań. Piosenka ta ma wyjątkowo piękną i oryginalną melodię, po spokojnej zwrotce następuje mocniejszy nieco refren, który stanowi rozwinięcie, przekształcenie zwrotki. Tyle i aż tyle, bo ani francuski, ani angielski tekst genialny nie jest – ot, takie popowe pitu-pitu. W wykonaniu Nowaka zwrotki jeszcze jakoś brzmią, choć dykcja pozostawia do życzenia ("byś muu... z tysiąca druch"), a wokalista często rozmija się z tonem. Ale darujemy mu to, bo robi to z wdziękiem, a po otrzymanej od Kaczkowskiego gwarancji "perfekcja, kunszt" jesteśmy gotowi zwalić wszystko na akustyków. W refenach natomiast, gdzie oryginalna melodia najpiękniej się rozwija i ciarki po plecach chodzą, Nowak śpiewa zupełnie inną, nijaką melodię. Bardzo wielkie rozczarowanie.

Druga piosenka – "Tak, jak malował pan Chagall". Według rozpiski melodia Leopolda Kozłowskiego, a w rzeczywistości zaczerpnięta z tradycyjnej żydowskiej piosenki "Az der rebe Elimelech". Wykonanie rozkołysane, skoczne, ale mało przystające do tekstu, który mówi o rzeczach tragicznych – o następstwach holokaustu, o antysemickich wydarzeniach czerwca 68. Ale dość już tej martyrologii, nieprawdaż?

Potem skoczyłem do "Jesteśmy na wczasach" – w wykonaniu Młynarskiego jest to arcydzieło pod każdym wględem. Muzyka latynoska, zwrotki w rytmie tanga, refren w rytmie bolera, przedzielone zapowiedzią kontrabasisty. W epoce globalizacji Nowak śpiewa to w jednolitym rytmie umca-umca. Zapowiedzi kontrabasisty zostały wycięte, przez co tekst piosenki staje się niezrozumiały ("...tak anonsować: Jesteśmy na wczasach..."). Z zapowiedzi ostało się jedynie "Panno Krysiu! Kocham Panią... Wszystko", co entuzjastycznie wykrzykuje siedzący na sali Młynarski. Ciekawe, czy entuzjazm ten wynika z zachwytu nad interpretacją Nowaka, czy też z faktu, że tantiemy z płyty Raz Dwa Trzy dostanie Pan Wojciech pewnie większe, niż ze wszystkich jego autorskich płyt razem wziętych.

Dalej nie chciało mi się słuchać. Moja ocena: 3/10. Obyśmy nie doczekali Raz Dwa Trzy Kaczmarski. ;(

[Alek]

recenzjami

Mocno powiedziane

Dalej nie chciało mi się słuchać.

No Małgosi by się to nie upiekło...
Idź swoją drogą faktycznie trochę rozczarowuje - monotonne jak dla mnie.
Z kolei Chagall - bardzo mi się podoba... Jednak nie muszę chyba mówić,że nie mam nawet 1/1000 takiej wiedzy na temat tych (i innych zresztą też) utworów jak dauri (wielkie ukłony),więc może tylko dlatego to wykonanie mi pasuje.
Jesteśmy na wczasach - słabe,bez dwóch zdań. Obiema rencami
Co do reszty - różnie. Nie leżą mi za bardzo Morozow i Kochankowie... Gość w Bynajmniej fałszuje co niemiara,ale piosenka urok ma.
Bardzo podoba mi się Jeszcze w zielone gramy i szczególnie Moskwa - Odessa - czuć,że to z Wysockiego!
Poza tym dużym plusem albumu jest dość bogate wydanie.
Ogólnie nie jest to może "fonograficzna rewelacja roku",ale 7+/10 bym dał.

Obyśmy nie doczekali Raz Dwa Trzy Kaczmarski

Ja byłbym ciekaw jednak.

[Elzbieta]

Ja byłbym ciekaw jednak.

Czy falszuje Kaczmara?

[Alek]

To nie Nowak fałszuje w Bynajmniej.

[gosiafar]

Z kolei Chagall - bardzo mi się podoba...

A posłuchaj tego w wykonaniu Sławy Przybylskiej!

[Ysabell]

Dzięki dauri, za opinię (tak, tak - nie "recenzję" - "opinię" )... Zastanawiałam się czy sięgnąć po tę płytę i fragmenty, których słuchałam raczej mnie zniechęciły.

Dodatkowo zniechęciła też wypowiedź sympatycznych panów, którzy w jakiejś niezidentyfikowanej (przeze mnie) audycji telewizyjnej (w Telewizji Kultura) sobie dyskutowali o "wydarzeniach kulturalnych" (a było to już jakiś czas temu). Ogólne podsumowanie fragmentu dotyczącego "Raz Dwa Trzy Młynarski" brzmiało mniej-więcej tak (parafrazuję): "Czy jest więc sens żeby nowi artyści sięgali do piosenek p. Młynarskiego? Czy mają nam do zaoferowania coś nowego? Czy ich interpretacje mogą by interesujące? Album <<Raz Dwa Trzy Młynarski>> przynosi na to pytanie prostą odpowiedź - Nie."

Dalej nie chciało mi się słuchać. Moja ocena: 3/10

Tego się, niestety, obwiałam...

Ja ogólnie pana Nowaka baaaaaaardzo nie lubię z jednego prostego powodu - zepsuł mi totalnie jeden z lepszych koncertów ostatnich lat ("Konie narowiste" w Olsztynie bodaj) - śpiewał (hmm... no powiedzmy - próbował śpiewać) tam "Moskwę-Odessę" i coś tam jeszcze ("Gdyby wódkę..."?) i zrobił to paskudnie...

A po usłyszeniu "Piosenki starych kochanków" z "RDT Młynarskiego" musiałam się detoksykować (ja naprawdę nie mam jakiegoś świetnego słuchu muzycznego...) - ludzie! Kleyff by to zaśpiewał czyściej! Już nie wspominając o tym, że istnieją trzy bardzo dobre polskie wykonania tej piosenki, a dwa nawet tego samego tłumaczenia (no a sam Brel też nie od macochy...). No, branie się za coś takiego po p. Opani, to jest duża odwaga.


A ma może ktoś jeszcze przeciwne do dauriego obserwacje?


EDIT:
PS.

A posłuchaj tego w wykonaniu Sławy Przybylskiej!

Najpiękniej to pani Jamróz zaśpiewała moim zdaniem...

[dauri]

Z kolei Chagall - bardzo mi się podoba... Jednak nie muszę chyba mówić,że nie mam nawet 1/1000 takiej wiedzy na temat tych (i innych zresztą też) utworów jak dauri (wielkie ukłony)

To duża przesada. A do Chagalla nie trzeba mieć wiedzy o piosenkach, wszystko jest w tekście. Jakby ktoś chciał posłuchać oryginału jest tu: <!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.youtube.com/watch?v=CQlZaA6blHU">http://pl.youtube.com/watch?v=CQlZaA6blHU</a><!-- m --> - tylko zwrotki, refren jest już chyba od Kozłowskiego.

Przy okazji polecam dwie płyty tego pana - jedna jest po polsku, jedna w jidysz. Pięknie zaśpiewane (przez m.in. K. Zielińską i K. Jamróz) i zaaranżowane, mam obie i często słucham: <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.paganini.com.pl/product.php/aWQ9NzQ5">http://www.paganini.com.pl/product.php/aWQ9NzQ5</a><!-- m --> . Oczywiście jest Chagall, w wykonaniu K. Jamróz.

[Simon]

Kleyff by to zaśpiewał czyściej!

No to już jest raczej niemożliwe

pani Jamróz

:zakochany:

[Freed]

Najpiękniej to pani Jamróz zaśpiewała moim zdaniem...

Pięknie... ale dla mnie nr 1 to wykonanie Edyty Geppert. Chwyta mnie za serce

Natomiast co do płyty Raz Dwa Trzy - zniechęciłem się do kupna dokładnie z tego samego powodu, co Ysabell:

śpiewał (hmm... no powiedzmy - próbował śpiewać) tam "Moskwę-Odessę" i coś tam jeszcze ("Gdyby wódkę..."?) i zrobił to paskudnie...

Wielkie piwo za wspólnotę poglądów!

[dauri]

jeden z lepszych koncertów ostatnich lat ("Konie narowiste" w Olsztynie bodaj)

Podpisuję się pod tym obiema rencami!

[reuter]

Wracając do płyty: nie macie wrażenia, że zespół gra jedną i tę samą piosenkę przez 10 utworów, zmieniając nieco tempo i parę dźwięków? Może tylko ja tak odbierałem płytę (siedząc zmęczony w samochodzie i będąc skazanym na słuchanie przez 2,5 godziny jednej płyty )? O ile pierwsze dwie piosenki przypomniały mi świetny koncert pamięci Agnieszki Osieckiej, to później, im dalej w muzykę, tym więcej znudzenia waleniem w bębny Sancheza i dziwnym głosem Nowaka.

Mój brat zdziwił się,ze nie podoba mi się, jego zdaniem, "świetny pod każdym względem" album 1,2,3 (cytat) "a wolisz słuchać tego prymitywa muzycznego Kaczmarskiego "
Jak to jest z tymi gustami muzycznymi?

[dauri]

"Świetny pod każdym względem" to tylko parafraza tego, co już powiedział Kaczkowski. Poproś Brata, aby na temat każdego z tych "względów" się wypowiedział, to podyskutujemy. Co jest świetne? Vocal Nowaka? Intonacja? Dykcja? Aranżacje? Zrozumienie i interpretacja tekstu? Gra intrumentalistów?

Mogę się zgodzić do jednego: gdyby zastąpić vocal Nowaka jakimś instrumentem solowym (np. skrzypce, klarnet) - to mógłby powstać album lekki łatwy i przyjemny, zwłaszcza dla ludzi, którzy lubią utwory, gdzie jeden fragment jest powtarzany w kółko 50 razy, potem następny itd.

[reuter]

Vocal Nowaka? Intonacja? Dykcja?

Zrozumienie i interpretacja tekstu?

Brat na to nie zwraca za bardzo uwagi - jego zdaniem o muzyce decydują:

Gra intrumentalistów

oraz

Aranżacje

On, jako fan jazzu w każdej postaci i Leszka Możdzera, woli skupiać się na brzmieniu instrumentów i improwizacjach niż na wokalu czy tekście (co nie przeszkadza mu mówić mu o albumie jako doskonały pod każdym względem )

[Simon]

Gra intrumentalistów?

Co jak co - ale wioślarza to Raz Dwa Trzy ma przedniego.

[yeremyash]

będzi mało RazDwaTrzy

Jak to jest z tymi gustami muzycznymi?

to jest chyba tak jak z potrawami: jedni wolą szpinak, a inni krwisty befsztyk (czy jak to się pisze)

[dauri]

jedni wolą szpinak, a inni krwisty befsztyk

Powiedziałbym raczej: jedni wolą strogonowa, a inni hamburgera.

[Mat]

Zostałem uraczony płytą Raz Dwa Trzy przy okazji świąt. Płyta do przesłuchania(jestem odporniejszy od uż. dauriego) raz, może dwa, maksymalnie trzy, później doskonale się sprawdza jako kolejny przedmiot zbierający kurz na półce. Płyta ma kilka urokliwych jak dla mnie momentów; są to raczej krótkie wstawki instrumentalne- jak choćby swingowy wstęp do "polskiej miłości" - powiało Django Reinhardt'em. Osobiście lubię takie instrumentarium (wyłączając wściekłe akordeony). Powstrzymam się od porównywania do innych wykonań, pierwowzorów, bo zostało to już zrobione. O wokalu sobie pomilczę. Gitarą się zachwycę- ten akustyk :

Płyta dobra do puszczenia gdzieś delikatnie w tle podczas odrabiania zadań, czy nastrojowego wieczorku(niektóre utwory). Tylko tyle...

[Zbrozło]

raz, może dwa, maksymalnie trzy, później doskonale się sprawdza jako kolejny przedmiot zbierający kurz na półce.

A słyszałeś "Jesteśmy na wczasach" w wykonaniu tegoż zespołu?
Jak dla mnie - kompletna klapa.

<!-- m --><a class="postlink" href="http://pl.youtube.com/watch?v=JVFlifDxV80">http://pl.youtube.com/watch?v=JVFlifDxV80</a><!-- m -->

[Mat]

A słyszałeś "Jesteśmy na wczasach" w wykonaniu tegoż zespołu?

Jeden z dwóch, czy trzech utworów, które przełączałem.

Jak dla mnie - kompletna klapa.

Dla mnie też...

[Kuba Mędrzycki]

jedni wolą szpinak, a inni krwisty befsztyk

Powiedziałbym raczej: jedni wolą strogonowa, a inni hamburgera.

A jak jest według Ciebie różnica między miłośnikami jednej i drugiej potrawy?

[pkosela]

A jak jest według Ciebie różnica między miłośnikami jednej i drugiej potrawy?

Około 15 kg

[Kazia:)]

Ja Raz Dwa Trzy bardzo lubię w ich repertuarze, natomiast w cudzym nie przekonują mnie na tyle, by odstąpić od oryginału

[pkosela]

Nie traktuję z jakąś specjalną atencją "coverów" wykonywanych przez 123, ale muszę przyznać, że słucham ich z przyjemnością. Dotyczy to zarówno płyty z tekstami Osieckiej, jak i Młynarskiego. Jeśli chodzi o Ich autorską twórczość, to uważam ten zespół za jeden z ciekawszych, o ile nie najciekawszy. Szkoda tylko, że tak rzadko ukazują się premierowe płyty.