12-26-2007, 11:25 AM
Muzeum Włodzimierza Wysockiego w Koszalinie serdecznie zaprasza na 6. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych o Włodzimierzu Wysockim "Pasje według świętego Włodzimierza", który odbędzie się w Koszalinie w dniach 19-21.01.2008.
Szczegółowy program festiwalu:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://wysotsky.com/koszalin/092.htm">http://wysotsky.com/koszalin/092.htm</a><!-- m -->
25 stycznia upłynie siedemdziesiąta rocznica urodzin Włodzimierza Wysockiego, legendarnego rosyjskiego poety, pieśniarza, aktora, kompozytora. Rocznica wyczekiwana przez miliony jego miłośników na całym świecie. Wysockiego nie ma na tym padole od przeszło dwudziestu siedmiu lat, ale jego mit wciąż rozpala umysły wyznawców kultu "boskiego Wołodi" w najrozmaitszych zakątkach kuli ziemskiej. W epoce kryzysu wartości i upadku autorytetów Wysocki pozostaje twórcą akceptowanym bezwarunkowo i wielbionym bezgranicznie. Nic zatem dziwnego, że niejedna demonstracja w Moskwie odbywa się przy dźwiękach jego pieśni, zaś wiele politycznych ugrupowań ochoczo wypisuje na swych sztandarach cytaty z jego utworów. Dwadzieścia osiem lat po śmierci legendarnego artysty wciąż mówi się o boskim kulcie, jakim otoczona jest postać złotoustego szansonisty Moskwy i Wszechrusi. Recenzent tygodnika "Moskowskije Nowosti", pisząc o filmie Oliviera Dahana "Niczego nie żałuję", ukazującego życie legendarnej francuskiej pieśniarki Edith Piaf, zastanawia się: "Gdy ogląda się ten film, nieunikniony jest dreszcz, przechodzący po całym ciele, dreszcz na samą tylko myśl: czyżbyśmy i my mieli się doczekać filmu o najświętszym z najświętszych – Władimirze Wysockim?"
Rozmowy w sprawie scenariusza filmu fabularnego o Wysockim są już prowadzone. Wielu producentów ma na taki film ogromny apetyt. Dla prawdziwych wielbicieli talentu Wysockiego, którego nie sposób zmierzyć żadnym, choćby po trzykroć stopniowanym przymiotnikiem, największą wartość mają jednak dokumentalne materiały archiwalne, prezentujące występy Wysockiego, zarówno publiczne - od Moskwy po Mexico City, jak i prywatne - w mieszkaniu Ludmiły Maksakowej, czy Swietłany Swietlicznej. Określenia "prywatne" i "publiczne" wydają się zresztą w odniesieniu do Wysockiego pojęciami względnymi, bowiem jego sława zatoczyła tak szerokie kręgi, zaś jego wielbiciele gotowi są oddać majątek za choćby trzysekundowe nieme filmowe ujęcie z jego spaceru po ulicach Moskwy, czy Nowego Jorku, że nawet to, co najbardziej prywatne, ba, wręcz intymne, staje się szybko własnością publiczną.
Nie lada gratka czeka uczestników VI Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych o Włodzimierzu Wysockim "Pasje według świętego Włodzimierza", który tradycyjnie - styczniową porą - odbędzie się w Koszalinie. Na festiwal złoży się cały szereg imprez: niezwykłe projekcje filmowe - zarówno filmów konkursowych, jak i emitowanych poza konkursem, wystawa, promocje książek (w tym najnowszej biografii Wysockiego), prezentacje płyt, panele dyskusyjne, koncerty, spektakl, ujawnienie tajemnic filmowego laboratorium (pokaz udźwiękawiania filmu niemego), liczne spotkania z reżyserami, fotografikami, biografami legendarnego poety, pieśniarza i aktora, a także targi książek, płyt CD i DVD, prezentujących dorobek Wysockiego. Atrakcją targów będzie możliwość nabycia zrealizowanego przez jedną z zagranicznych telewizji filmu o... koszalińskim festiwalu, o Koszalinie - "mieście Wysockiego", o festiwalowej publiczności.
I właśnie festiwalowa publiczność rozstrzygnie o tym, kto zostanie zdobywcą Grand Prix szóstej edycji festiwalu. Konkurencja jest, jak zawsze, niezwykle ostra. Do przeglądu finałowego zakwalifikowało się trzynaście filmów z siedmiu krajów: Polski, Rosji, Francji, Włoch, Izraela, Czech, i Czarnogóry. I jak słusznie zauważyła jedna z bohaterek wspomnianego wyżej filmu o koszalińskim festiwalu, nie są to wbrew pozorom produkcje poświęcone wyłącznie Wysockiemu i jego legendzie. To filmy o wielkiej literaturze, wielkiej kinematografii, o najwspanialszych osiągnięciach światowego teatru, ale również o historii, o życiu w warunkach państwa totalitarnego i o zmaganiu się jednostki z systemem. O walce i ciągłym upominaniu się o ludzką godność. O dążeniu do prawdy, do sprawiedliwości, do wolności. Za wszelką cenę. Nawet za cenę życia.
Wielkim atutem koszalińskiego festiwalu jest jego niezwykła atmosfera. Impreza jest nie tylko wielką ucztą intelektualną i duchową, ale również ogromnym przeżyciem, dostarczającym wielu emocji, które na długo pozostają w pamięci. Aby się o tym przekonać, wystarczy wybrać się do kina "Alternatywa" (w siedzibie Koszalińskiej Biblioteki Publicznej przy Placu Polonii 1), gdzie 19 stycznia (w sobotę), o godz. 10.00, nastąpi uroczyste otwarcie festiwalu.
<!-- m --><a class="postlink" href="http://wysotsky.com/koszalin">http://wysotsky.com/koszalin</a><!-- m -->
Szczegółowy program festiwalu:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://wysotsky.com/koszalin/092.htm">http://wysotsky.com/koszalin/092.htm</a><!-- m -->
25 stycznia upłynie siedemdziesiąta rocznica urodzin Włodzimierza Wysockiego, legendarnego rosyjskiego poety, pieśniarza, aktora, kompozytora. Rocznica wyczekiwana przez miliony jego miłośników na całym świecie. Wysockiego nie ma na tym padole od przeszło dwudziestu siedmiu lat, ale jego mit wciąż rozpala umysły wyznawców kultu "boskiego Wołodi" w najrozmaitszych zakątkach kuli ziemskiej. W epoce kryzysu wartości i upadku autorytetów Wysocki pozostaje twórcą akceptowanym bezwarunkowo i wielbionym bezgranicznie. Nic zatem dziwnego, że niejedna demonstracja w Moskwie odbywa się przy dźwiękach jego pieśni, zaś wiele politycznych ugrupowań ochoczo wypisuje na swych sztandarach cytaty z jego utworów. Dwadzieścia osiem lat po śmierci legendarnego artysty wciąż mówi się o boskim kulcie, jakim otoczona jest postać złotoustego szansonisty Moskwy i Wszechrusi. Recenzent tygodnika "Moskowskije Nowosti", pisząc o filmie Oliviera Dahana "Niczego nie żałuję", ukazującego życie legendarnej francuskiej pieśniarki Edith Piaf, zastanawia się: "Gdy ogląda się ten film, nieunikniony jest dreszcz, przechodzący po całym ciele, dreszcz na samą tylko myśl: czyżbyśmy i my mieli się doczekać filmu o najświętszym z najświętszych – Władimirze Wysockim?"
Rozmowy w sprawie scenariusza filmu fabularnego o Wysockim są już prowadzone. Wielu producentów ma na taki film ogromny apetyt. Dla prawdziwych wielbicieli talentu Wysockiego, którego nie sposób zmierzyć żadnym, choćby po trzykroć stopniowanym przymiotnikiem, największą wartość mają jednak dokumentalne materiały archiwalne, prezentujące występy Wysockiego, zarówno publiczne - od Moskwy po Mexico City, jak i prywatne - w mieszkaniu Ludmiły Maksakowej, czy Swietłany Swietlicznej. Określenia "prywatne" i "publiczne" wydają się zresztą w odniesieniu do Wysockiego pojęciami względnymi, bowiem jego sława zatoczyła tak szerokie kręgi, zaś jego wielbiciele gotowi są oddać majątek za choćby trzysekundowe nieme filmowe ujęcie z jego spaceru po ulicach Moskwy, czy Nowego Jorku, że nawet to, co najbardziej prywatne, ba, wręcz intymne, staje się szybko własnością publiczną.
Nie lada gratka czeka uczestników VI Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych o Włodzimierzu Wysockim "Pasje według świętego Włodzimierza", który tradycyjnie - styczniową porą - odbędzie się w Koszalinie. Na festiwal złoży się cały szereg imprez: niezwykłe projekcje filmowe - zarówno filmów konkursowych, jak i emitowanych poza konkursem, wystawa, promocje książek (w tym najnowszej biografii Wysockiego), prezentacje płyt, panele dyskusyjne, koncerty, spektakl, ujawnienie tajemnic filmowego laboratorium (pokaz udźwiękawiania filmu niemego), liczne spotkania z reżyserami, fotografikami, biografami legendarnego poety, pieśniarza i aktora, a także targi książek, płyt CD i DVD, prezentujących dorobek Wysockiego. Atrakcją targów będzie możliwość nabycia zrealizowanego przez jedną z zagranicznych telewizji filmu o... koszalińskim festiwalu, o Koszalinie - "mieście Wysockiego", o festiwalowej publiczności.
I właśnie festiwalowa publiczność rozstrzygnie o tym, kto zostanie zdobywcą Grand Prix szóstej edycji festiwalu. Konkurencja jest, jak zawsze, niezwykle ostra. Do przeglądu finałowego zakwalifikowało się trzynaście filmów z siedmiu krajów: Polski, Rosji, Francji, Włoch, Izraela, Czech, i Czarnogóry. I jak słusznie zauważyła jedna z bohaterek wspomnianego wyżej filmu o koszalińskim festiwalu, nie są to wbrew pozorom produkcje poświęcone wyłącznie Wysockiemu i jego legendzie. To filmy o wielkiej literaturze, wielkiej kinematografii, o najwspanialszych osiągnięciach światowego teatru, ale również o historii, o życiu w warunkach państwa totalitarnego i o zmaganiu się jednostki z systemem. O walce i ciągłym upominaniu się o ludzką godność. O dążeniu do prawdy, do sprawiedliwości, do wolności. Za wszelką cenę. Nawet za cenę życia.
Wielkim atutem koszalińskiego festiwalu jest jego niezwykła atmosfera. Impreza jest nie tylko wielką ucztą intelektualną i duchową, ale również ogromnym przeżyciem, dostarczającym wielu emocji, które na długo pozostają w pamięci. Aby się o tym przekonać, wystarczy wybrać się do kina "Alternatywa" (w siedzibie Koszalińskiej Biblioteki Publicznej przy Placu Polonii 1), gdzie 19 stycznia (w sobotę), o godz. 10.00, nastąpi uroczyste otwarcie festiwalu.
<!-- m --><a class="postlink" href="http://wysotsky.com/koszalin">http://wysotsky.com/koszalin</a><!-- m -->