Bóg artysta

[berseis13]

taki wrzask, taki brzask
czerwień zieje wśród nas
żyje noc, nie ma dnia
diabeł kpi z naszych min
w lustrze zmienia nasze sny
A Bóg siedzi na obłoku

Kto spojrzał ten zaznał
ten wie co on chciał
kiedy serce mu pękało
w dłoni ma igły trzy
masz wybierać którym Ty
jutro skujesz czyjeś serce

Sprzedała duszę dla serca
Oddała serce dla ognia
teraz biega i szuka gdy
miłości już nie ma

Maluje obraz z pamięci
na płótnie krew jej się świeci
Ta malarka, kochanka snu
nie wie kiedy się zbudzi

Pamięć już kończy czas
już usypia ten blask
który koił wszystkie zmysły
Jeden znalazł ten list
i już z Boga będzie kpił
Bo on siedzi na obłoku

Taki czas spisał nam
w duszy swojej, nasz Pan
Nie odczyta swoich myśli
Z liter tworzy się miecz
wbity w kartę jest, lecz
nie przypomni kto ją czytał

Opisze dzieje przeszłości
zapomni czyjeś mądrości
Bo to pisarz, poeta i
opowiadacz bajek
Pominie ważniejsze pointy
stworzy obraz przeklęty
Bo to Bóg, nasz omega jest
dramaturg i pieśniarz.
____________________________________

02.10.2007 Warszawa

[PMC]

Aż mi się melodia sama ciśnie na usta.

[pkosela]

Walczyk?

[berseis13]

Aż mi się melodia sama ciśnie na usta.

Melodia swoją drogą, Piotrusiu, a coś jeszcze??

[PMC]

Melodia swoją drogą, Piotrusiu, a coś jeszcze??

Podoba mi się pomysł i język
Zdarzają się usterki rytmu, jak się domyślam niezamierzone, ale nie to jest najważniejsze.
Ten wiersz się czuje i dobrze odbiera. I o to właśnie chodzi! Podoba mi się.
Pozdrawiam Cię serdecznie