Mój pierwszy wiersz

[Sławek]

Mój pierwszy tekst, npisany 10 lat temu. Odtwarzam z pamięci, siedząc w pracy.

Tekst pierwszy

kiedy zechcesz mnie Boże
wziąć do siebie
daj mi proszę na drogę
skrzydła, abym w niebie
mógł z Piotrem i Aniołami
życie powspominać,
bym na błękitnej hali
nowe mógł zaczynać

kiedy zechcesz mnie Boże
wziąć do siebie
daj mi proszę na drogę
skrzydła, abym w niebie
mógł jak koliber latać
kwiatem upojony
z pąku na pąk skakać
pęd świata dogonić

co od wiek wieków krąży,
goni od wiek wieków
i wcale mu nie ciąży
ogrom ludzkich grzechów

jest mi dobrze na ziemi
lepiej będzie w niebie
odpuść mi grzechy Ojcze
i weź mnie do siebie

bo jam jest życiem i przemijaniem
a Tyś jest życiem i zmartwychpowstaniem

[Pietrek_C]

Ech, to trochę jak figurka tępym kozikiem strugana. Cóż - trzeba zapłacić frycowe, aby później dorobić się jakichś porządniejszych narzędzi. W sumie - nie podoba mi się, ale skoro to pierwszy wiersz - wybaczam.

[Sławek]

Ech, to trochę jak figurka tępym kozikiem strugana.

malarstwo Nikifora też by Ci chyba nie podeszło

[Edyta]

A ja pytam, jak można anielskimi skrzydłami zasuwać jak koliber. Poza tym wiersz bardzo ładny!

[Kazia:)]

Świetnie to ujęłaś Edyto

[ann]

Dyskusja o Nikiforze i sztuce - tu

[Simon]

Nikiforze i sztuce

Słuszne rozdzielenie tych dwóch kategorii, Ann.

Pierwszy wiersz jak to pierwszy - następne były lepsze.