Dziki zachód

[michalf]

W żadnym mieście na dzikim zachodzie
Obywatel problemów nie sprawiał,
Bo się trzymał bezwzględnie na co dzień
Panującej reguły bezprawia.

Przestrzegając zwyczaju i normy
Żaden człowiek nie działał dowolnie.
Proponując bezczelne reformy
Musiał szybko wyciągać rewolwer.

Szeryf dzierżył swą władzę bezspornie,
Wystarczała mu blaszka jedynie,
Wypowiadał bandyta mu wojnę -
To uczciwy się dział pojedynek.

Nie znał głupich rozrywek lud prosty,
Po pioniersku się wszyscy trudzili.
Budowali koleje i mosty,
A Indianie te mosty palili.

Przeciw dzikim stawano więc wspólnie,
Ładowano swe żale w pociski.
Każdy saloon posiadał swój burdel –
Więc nie było burdelu we wszystkim.

Zasługuje jedynie na wzgardę,
Że od kuli umierał pianista,
Lecz gdy życie jest proste i twarde –
W pierwszym rzędzie obrywa artysta.

[Niktważny]

Konsekwencje ten fakt miał ogromne,
Bo nikt w mieście za spluwę nie chwytał
I na dobre już każdy zapomniał,
Jak wygląda prawdziwy bandyta...

Bo tym tylko od innych różni się ta ballada,
Że w tym mieście, gdzieś na prerii krańcach,
Na każdego mieszkańca jeden szeryf przypadał,
Jeden szeryf na jednego mieszkańca...


Czy to świadome nawiązanie do Młynarskiego, czy też przypadek?

[gosiafar]

Całe szczęście, że żyjemy na "Dzikim Wschodzie", może dzięki temu ocalejesz!

Każdy saloon posiadał swój burdel –
Więc nie było burdelu we wszystkim.

A u nas wręcz przeciwnie!

[michalf]

Hehe, złapałeś mnie Pawle

[Markowa :)]

Kilka trafnych wyrażeń, ogólnie dobrze się czyta

[Karol]

Każdy saloon posiadał swój burdel –
Więc nie było burdelu we wszystkim.

:brawo:

(PS. To ja już wiem, czemu w tym kraju taki burdel - bo władze nie uznają burdeli i niczego, co wiąże się z seksem )

Lecz gdy życie jest proste i twarde –
W pierwszym rzędzie obrywa artysta.

Dobre, dobre.

Simon, proszę o westernową muzyczkę do tego