Nauka gry na gitarze :)

[Simon]

Żebym wiedział, że taki paternoster otrzymam, to bym jednak poszukał miast pytać.

Szczerze mówiąc erem - to ja bym to odebrał tak jak odebrał to Majek a wczesniej Zerat...

[erem]

Kubo, przecież ja nie podważam tego że Majek=Majewski. No bez przesady.
Jeszcze jeden raz (ostatni - bo już mnie to męczy) napiszę, że zapytałem, bo nie wiedziałem z kim miałem przyjemność. Nie ze złośliwością. Dla mnie pytanie, nawet jeśli w formie przestarzałej, to jest co najwyżej neutralne, a nie niegrzeczne (tym bardziej że zwracałem się per Pan do JM - o jego odpowiedzi nie wspomnę). Przykro mi się tak "wylewać" z techniki pisania (że nie wspomnę, że mnie to wkurza), ale niech będzie, intencje miałem dobre więc się wytłumaczę.

[Eryk]

Wracając jednak do głównego wątku (Так оставьте ненужные споры!
) - dużo mówiliście o ułożeniu ręki. Jako żem jest samouk - moglibyscie podać kilka wskazówek na ten temat?

[dzikakaczka]

jak dla samouka: tak, żeby Ci było jak najwygodniej, i żeby się ręka nie męczyła . Generalnie gitara na lewym kolanie a główka gryfu przy uchu.

[Eryk]

Dzięki. Jeszcze takie szczegółowe trochę pytanie - dłonie prostopadle do strun (prawa przy palcówkach)?

[erem]

Eryku, zobaczmy jak na twoje pytanie odpowie kilkukrotnie tu przywoływany jegomość z Hiszpanii:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.youtube.com/watch?v=bG7y_CD9rMg">http://www.youtube.com/watch?v=bG7y_CD9rMg</a><!-- m -->
Na moje, to chwyt raczej prostopadły, zdecydowane prowadzenie ręki, ruchy oszczędne do bólu, szybkość a delikatność, pełne skupienie, spokój na twarzy. Ćwicz(my)!

[dzikakaczka]

ruchy oszczędne do bólu, szybkość a delikatność, pełne skupienie, spokój na twarz

W życiu!
Ekspresyjna praca ręki, emocje na twarzy, skupienie na wszystkim, tylko nie na graniu i śpiewaniu. Tak lubię

[Freed]

Jeśli chodzi o emocje na twarzy, to niedoścignionym wzorem pozostaje dla mnie Paul Kossoff (niestety, gitarzysta „nieklasyczny”…), którego podejrzeć można np. tu http://www.youtube.com/watch?v=attWwz0u0HA , najlepiej w czasie grania solówki :rotfl: . Niestety, te emocje mocno skróciły mu życie, także trzeba uważać. A więc oglądamy i ćwiczymy!

[Freed]

Nastała cisza. Chyba wszyscy zainteresowani obejrzeli filmik i ćwiczą wyrażanie emocji za pomoca mimiki...

[Kamil]

Chyba wszyscy zainteresowani obejrzeli filmik i ćwiczą wyrażanie emocji za pomoca mimiki...

Freed, mimiczna dominacja jest mimo wszystko po stronie pianistów

[ReDi]

Chyba wszyscy zainteresowani obejrzeli filmik i ćwiczą wyrażanie emocji za pomoca mimiki...

Freed, mimiczna dominacja jest mimo wszystko po stronie pianistów

Patrz np. niejaki PKM

[Kamil]

Patrz np. niejaki PKM

Przede wszystkim słynne "susminki". Rzecz naprawdę chwyta za serce ;(

[Eryk]

dla ciekawskich - znalezione w necie:

<!-- m --><a class="postlink" href="http://miguelbengoa.com/wordpress/">http://miguelbengoa.com/wordpress/</a><!-- m --> - w dziale techniques

<!-- m --><a class="postlink" href="http://members.aol.com/BuleriaChk/private/compas/theory/Theory.pdf">http://members.aol.com/BuleriaChk/priva ... Theory.pdf</a><!-- m -->

<!-- m --><a class="postlink" href="http://users.aol.com/BuleriaChk/private/compas/guitar1/guitar1.htm">http://users.aol.com/BuleriaChk/private ... uitar1.htm</a><!-- m -->

Miłej lektury

[Tomek Minkowski]

Nie używajcie elektronicznych stroików (chyba, że nie da się nastroić gitary przez hałas)

Nie zgadzam sie. Uwazam, ze najwazniejsze dla poczatkujacego gitarzysty jest - zeby gitara stroila. Sluch musi sie przyzwyczajac do czystego brzmienia. Dobrze jest tez cwiczyc na roznych gitarach, zeby nauczyc sie eliminowac wplyw barwy na percepcje dzwieku.

Po pewnym czasie (rok, dwa? brzdakania od czasu od czasu) zaczyna sie 'slyszec' falszywy stroj. I to jest najwazniejsze - uslyszec falszywy stroj i go skorygowac. I wtedy polecam zaczac strojenie ze sluchu - bedzie znacznie latwiej, mniej frustrujaco.

A co do samego strojenia, to przeciez to dziecinnie proste. Pieniadze z banku londynskiego moze podjac Ryszard Ochódzki albo Irena Ochódzka. Ozen sie .... tfu! Co ja gadam. Strojenie - gitare stroi sie eliminujac dudnienia . Dzwieki bliskie sobie, zagrane razem, robia: uuuiiiuuuiiiuuuiiiuuiii. Im blizej sa siebie, tym dudnienie jest wolniejsze: uuuuuuuuiiiiiiiiiiiiiiiiiuuuuuuuuuiiiiiii. I trzeba je tak zwolnic, zeby go w ogole nie bylo. Ka pe wu?

Pozdrowienia,
Tad

[dzikakaczka]

Nie zgadzam sie. Uwazam, ze najwazniejsze dla poczatkujacego gitarzysty jest - zeby gitara stroila. Sluch musi sie przyzwyczajac do czystego brzmienia.

Tak, ale strojenie gitary od początku wyłącznie z elektronicznymi stroikami sprawia, że nie nauczysz się nigdy stroić.

Po pewnym czasie (rok, dwa? brzdakania od czasu od czasu) zaczyna sie 'slyszec' falszywy stroj. I to jest najwazniejsze - uslyszec falszywy stroj i go skorygowac. I wtedy polecam zaczac strojenie ze sluchu - bedzie znacznie latwiej, mniej frustrujaco.

Nie, nie, nie, jeszcze raz nie. Strojenie gitary poprawia słuch, to prawda, ale trzeba to ćwiczyć od samego początku (oczywiście słuch mając, bo od zera nie wyćwiczysz). Oczywiście sprawdzanie ze stroikiem jest git, ale stroisz na słuch, sprawdzasz, stroisz, aż będzie dobrze.

A co do samego strojenia, to przeciez to dziecinnie proste. Pieniadze z banku londynskiego moze podjac Ryszard Ochódzki albo Irena Ochódzka. Ozen sie .... tfu! Co ja gadam. Strojenie - gitare stroi sie eliminujac dudnienia . Dzwieki bliskie sobie, zagrane razem, robia: uuuiiiuuuiiiuuuiiiuuiii. Im blizej sa siebie, tym dudnienie jest wolniejsze: uuuuuuuuiiiiiiiiiiiiiiiiiuuuuuuuuuiiiiiii. I trzeba je tak zwolnic, zeby go w ogole nie bylo. Ka pe wu?

Nie, nie, nie, jeszcze raz nie. Gitarę stroi sie wyłącznie tak, aby stroiła nie przywiązując do jednego stroju. Zwłaszcza, że poszczególne egzemplarze, nieperfekcyjne, często nie dają się nastroić jedną metodą, a drugą tak. Moja pierwsza defila dawała się nastroić na flażoletach, a 5/4/5/5/5 w życiu :lol:
Zaczyna się od kupienia gitary, która stroi. To oszczędza frustracji.
Ćwiczy się strojenie tradycyjne 5/4/5/5/5
Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach (w życiu nie stosowałem, przyznaję 'na dudnienie').
Ka pe wu?

Rada idealna, optymalna, najlepsza:
1. miej słuch
2. kup strojącą gitarę
3. ćwicz strojenie dużo razy dziennie w sekwencjach: nastój, sprawdź ze stroikiem, rozstrój, przeplatając ćwiczeniami z grania po 4-8 godzin dziennie
4. powtarzaj przez 2 lata
5. możesz kupić lepszą gitarę
6. powtarzaj przez 5 lat
7. możesz kupić lepszą gitarę


szkoda, że sam się do tego nie stosuję :lol:

Na prawdę, z własnego doświadczenia, od 3 lat zacząłem używać stroika, na scenie w knajpie inaczej się nie da. Wczoraj w domu nie potrafiłem nastroić gitary dobrze i szybko ( a wcześniej zajmowało mi to chwilę.
tak tak, gadżety rozleniwiają

/edity - różne poprawki.
moi drodzy admini. nie da się dołożyć edycji postu w trybie wysiwyg? :poklon:

[Eryk]

Moja pierwsza defila dawała się nastroić na flażoletach, a 5/4/5/5/5 w życiu

To prawda. Los chciał, ze ja mam defila. Mój system to najpierw strojenie na 5 progu, dostrajanie na flazoletach, i jeszcze sprawdzam porównując brzmienei na 10/9 progu co drugą strunę .

P.s. Zresztą i tak słyszałem ostatnio ciekawą opinię, że defil w ciagu dnia kleił meble, a wieczorem łapał sie za gitary. Drugi kolega natomiast mówi o mojej gitarze przymilnie - paździerz. A ja i tak jestem szczęśliwy, bo gdyby nie moje paździerzowe pudło, które odziedziczylem po mlodszym bracie, to nigdy bym sie nie nauczył grać. Mimo wszystko lepszy defil niż nic .

[DX]

Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach (w życiu nie stosowałem, przyznaję 'na dudnienie').
Ka pe wu?

Ale przecież chodziło (tak ja to zrozumiałem) o zwykłe strojenie - 5/4/5/5/5, a cechy dudnienia mają służyć pomocy w dostrajaniu strojonej struny do tej, z którą ją porównujemy...

Swoją drogą - brzmi użytecznie, aż chyba sprawdzę jak to wygląda w praktyce .

[Freed]

To fakt, stroić można różnie.
Taki np. Wysocki - część jego znajomych twierdziła, że celowo nie dostrajał precyzyjnie instrumentu, żeby osiągnąć taki specyficzny rodzaj brzmienia. Co zresztą słychać...

Tak więc stroimy, jak umiemy (i jak gitara pozwala), byle pamiętać o jednej zasadzie – nie strój zdobi gitarę :rotfl: .

[Elessar]

Chyba, że ktoś wcale nie celowo ma rozstrojoną gitarę. Wtedy strój zdobi wartość i jakość słuchu gitarzysty.

[Przemek]

Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach (w życiu nie stosowałem, przyznaję 'na dudnienie').

Ale właśnie strojąc flażoletami, czy owo "545555"wykorzystujesz zjawisko dudnienia porównując dźwięki. Zwłaszcza przy flażoletach to wyraźnie słychac. Ja przynajmniej nigdy inaczej nie porównywałem, ale nie mam słuchu może to dlatego.

[dzikakaczka]

Ale właśnie strojąc flażoletami, czy owo "545555"wykorzystujesz zjawisko dudnienia porównując dźwięki. Zwłaszcza przy flażoletach to wyraźnie słychac.

No właśnie nie, jak stroję, to porównuję dźwięk do dźwięku, a nie współbrzmienia.
Źle, sam nie rozumiem, co powiedziałem. Brzdękam jedną struną, potem drugą i poprawiam do tej nastrojonej. Nie brzdękam obiema strunami jednocześnie

Zresztą, jak mawia mój kolega szantymen - na nastrojonej gitarze to każdy potrafi zagrać :lol:

[Przemek]

Źle, sam nie rozumiem, co powiedziałem. Brzdękam jedną struną, potem drugą i poprawiam do tej nastrojonej. Nie brzdękam obiema strunami jednocześnie

No ja tak nie mogę, bo nie mam słuchu...Muszę korzystac z fizyki

[djack]

Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach

Ja stosuję kombinacje wszystkich sposobów, przy czym zaczynam strojenie od struny A, a potem dopasowuję resztę. Gamę C-dur graną w trzech pozycjach stosuję potem do kontroli stroju.

[ Dodano: 21 Wrzesień 2007, 11:39 ]
Jak komuś strojenie nie wychodzi, to zawsze może zacząc naukę gry od "Epitafium dla Dylana".

[dzikakaczka]

No ja tak nie mogę, bo nie mam słuchu...Muszę korzystac z fizyki

Słyszałem Cię grającego i śpiewającego, więc nie chrzań :lol:

[DX]

Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach (w życiu nie stosowałem, przyznaję 'na dudnienie').

Ale właśnie strojąc flażoletami, czy owo "545555"wykorzystujesz zjawisko dudnienia porównując dźwięki. Zwłaszcza przy flażoletach to wyraźnie słychac. Ja przynajmniej nigdy inaczej nie porównywałem, ale nie mam słuchu może to dlatego.

Ale ja nie napisałem zacytowanych przez Ciebie słów "DuchaX". Właściwie, to sam odpowiedziałem na nie w identyczny do Twojego sposób .

Potem można albo na flaźoletach, interwałach, gamach albo dudnieniach (w życiu nie stosowałem, przyznaję 'na dudnienie').
Ka pe wu?

Ale przecież chodziło (tak ja to zrozumiałem) o zwykłe strojenie - 5/4/5/5/5, a cechy dudnienia mają służyć pomocy w dostrajaniu strojonej struny do tej, z którą ją porównujemy...

[Luter]

No ja tak nie mogę, bo nie mam słuchu...

Łono matki i te sprawy?

Słyszałem Cię grającego i śpiewającego, więc nie chrzań

Ktoś inny też słyszał i doszedł do wniosku, że słuch został Przemkowi odebrany już w łonie matki. Ja tam nie wiem, bo o mnie też coś "expert" chrzanił, ale już nie pamiętam co.

[Przemek]

Ja tam nie wiem, bo o mnie też coś "expert" chrzanił, ale już nie pamiętam co.

No jak to o co, o to że ponoc miałeś farta i słoń tylko na ucho nadepnął, a nie na głowę ))

[Tomek Minkowski]

ćwicz strojenie dużo razy dziennie w sekwencjach: nastój, sprawdź ze stroikiem, rozstrój, przeplatając ćwiczeniami z grania po 4-8 godzin dziennie

I tutaj nasze spojrzenia na muzykowanie sie rozchodza... Ja nie chce sie dyscyplinowac. Ja chce grac i spiewac. I ma mi to przynosic radosc.

4 - 8 godzin dziennie??? Perspektywa marnowania zycia na trening ukladow miesniowo/nerwowych nie tylko mnie nie zachwyca - ona mnie odstrecza. Chcesz zostac Segovia? Zycze milej katorgi.

Tak sobie mysle, ze Jacek wlasnie dlatego gral i umial zagrac "tylko" tyle, ile potrzebne mu bylo do skomponowania i wykonania odpowiedniego akompaniamentu dla swojej poezji (o czym pisal wczesniej w tym watku Pawel Konopacki). Tworczosc - ktora powstaje z przezywania zycia i poznawania swiata - byla dla niego wazniejsza. 8 godzin dziennie poswiecac na constant repetition? Glupie.

Amateurs practise until they get it right. Professionals practise until they cant get it wrong

I bardzo sie ciesze, ze nie jestem profesjonalista! Ze zamiast 8 godzin dziennie cwiczyc i cwiczyc, moge sobie popracowac, posluchac Kaczmarskiego, poczytac Dawkinsa, obejrzec Lisa, pojsc na spacer, odwiedzic przyjaciela... Miedzy jednym a drugim pocwicze sobie klika pasazy na pianinie i troche skal na gitarze. Kiedys... moze cos stworze?

Wiec jeszcze raz, drodzy poczatkujacy: nie meczcie sie. Strojcie przyrzadami (ale pilnujcie stroju). I cieszcie sie swoim graniem i spiewaniem. A jesli chodzi o Dawkinsa to lepiej poczytajcie Selfish gene zamiast God delusion.

Wasz,
Wujek Dobra Rada

[Simon]

Chcesz zostac Segovia? Zycze milej katorgi.

To jest kwestia kluczowa.
Wszystko kwestią potrzeb.
Jeśli ktoś myśli o tzw. graniu ogniskowym - wystarczy mu znajomość od kilku do kilkunastu akordów i opanowanie bicia umpa umpa, którym obsłuży wszystki ogniskowe piosenki.

[Przemek]

Jeśli ktoś myśli o tzw. graniu ogniskowym - wystarczy mu znajomość od kilku do kilkunastu akordów i opanowanie bicia umpa umpa, którym obsłuży wszystki ogniskowe piosenki.

Ale jeżeli ktoś chce grac na trochę wyższym poziomie, to też nie potrzebuje cwiczyc po 8 godzin dziennie ))