Jaki jest człowiek?

[dmgKoks]

Pisze prace maturalną na temat: "Jaki jest człowiek? Poszukaj prawdy o ludzkiej naturze we współczesnej poezji polskiej."
Do pracy swojej wykorzystać chce teksty:

Jacka Kaczmarskiego "Syn marnotrawny" oraz "Ja",
Zbigniewa Herberta "Przesłanie Pana Cogito",
Marcina Świetlickiego "Opluty".

Jak myślicie dobrze dobrałem teksty? Jeśli macie inne propozycje to prosze podać.

[pkosela]

Jestem egzemplarz człowieka,
A to znaczy - diabli, czyśćcowy i boski.

Cytat z "Rozmowy": <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze_alfabetycznie/kaczmarskiego/r/rozmowa.php">http://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/ ... ozmowa.php</a><!-- m -->

[Jaśko]

Choć moim zdaniem Rozmowa wiele o człowieku nie mówi, raczej o twórczości Kaczmara. Podobnie no 1788 zawiera pasowny cytat, ale jako całość chyba nie byłaby przydatna.

[dmgKoks]

Moim zdaniem "Rozmowa" jest zbyt osobista i dotyczy przedewszystkim Jacka. Przyznaje że brałem jednak ją pod uwage.


A co sądzicie o utworach które ja wybrałem?

[Jaśko]

Ja bym przeczytał: Okładajacy sie kijami, Obłomow, O krok, Pochwala czlowieka, Pochwala łotrostwa, Odpowiedź na ankietę..., Wojna postu, siedem grzechów, Podroże Guliwera, Jan Kochanowski, Światło, Powrót.

A także te, które Ty wybrałeś.

[Luna]

A co sądzicie o utworach które ja wybrałem?

Podoba mi się zestawienie "Ja" JK z "Oplutym" Świetlickiego.
Indywidualizm, frustracja i tłumiona agresja w stylu "ja wam jeszcze pokażę!"

"I zapytają: - Który to Świetlicki?
A ja wtedy stanę na samym środku rynku - i będę wskazywać:
TEGO, TEGO, TAMTĄ, TEGO, TEGO,
WSZYSTKICH!!!!"

"W karczmie tak siadam, by mnie widzieć mógł
Każdy obżartuch najzdrowszy i pijak; (...)

I traci nastrój biesiadników gawiedź"

[dmgKoks]

Rozumiem że teksty Jacka dobrałem dobrze, Opluty Świetlickiego też się podoba, a co myślicie nad Herbertem może macie jakieś inne propozycje. Nie pogardził bym też jak byś cie zaproponowali jakiegoś innego autora z odpowiednim tekstem. Jestem otwarty na propozycje.

Myśle że w najbliższym czasie umieszcze tu wynik moich działań w postaci konspektu.

Jaśko:
Brałem też pod uwage przy wyborze utworów Pochwałę Łotrostwa i 7 grzechów ale jakoś mi nie przypasowały. Zresztą utworów które podałeś zapoznam się. Dzięki za opinię.

[k.]

zabawne ja, chyba na probnej maturze choc moze na tej prawdziwej, pisalem wlasnie o wartosci indywidualizmu na podstawie murów, ja i przesłania-wydaje mi sie ze to była jednak próbna, na pewno dostalem komentarz ze zle interpretuje mury i pytanie czy zamierzam wcisnac mojej polonistce ze w wierszach Jacka jest odpowiedz na wszystkie pytania wspolczesnego swiata i czlowieka dostalem z tego 3, ale na normalnej maturze przy podobnym zestawieniu autorow wyciagnalem 5
mi tutaj bardzo pasuje kochanowski-to zreszta jest rodzaj perly wiec warto go czasem komus przypomniec
pozdrawiam

[Filip P.]

Zbigniewa Herberta "Przesłanie Pana Cogito",

To jest żart?

[k.]

To jest żart?

tzn chodzi o to że Przesłanie napisała Szymborska?

[dmgKoks]

tzn chodzi o to że Przesłanie napisała Szymborska?

Tu się mylisz Przesłanie napisał Herbert:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.literatura.zapis.net.pl/okresy/wspolczesnosc/herbert/przeslanie_pana_cogito.htm">http://www.literatura.zapis.net.pl/okre ... cogito.htm</a><!-- m -->

W sprawie "Jana Kochanowskiego" J.K. macie racje dodałem ten utwór do konspektu.

[Zeratul]

tzn chodzi o to że Przesłanie napisała Szymborska?

Tu się mylisz Przesłanie napisał Herbert

:rotfl: :rotfl: :rotfl:
Przepraszam, ale nie mogłem się powstrzymać :agent:
(nie mogłeś o tym wiedzieć, ale uwaga k. była żartobliwym nawiązaniem do jednej z forumowych dyskusji - nieprzypadkowo otrzymał za nią forumowe "piwa" :] )

Pozdrawiam
Zeratul

[Filip P.]

Tu się mylisz Przesłanie napisał Herbert:

Pozdrawiam Twoją maturę!

[dmgKoks]

Przygotowałem dla państwa temat Jaki jest człowiek? Poszukaj prawdy o ludzkiej naturze we współczesnej poezji polskiej. Omów zagadnienie na wybranych przykładach.

Teza
Współczesna poezja polska prezentuje różne postawy człowieka np. egoisty – frustrata, przyjaciela - altruisty. Często jest to istota zagubiona lub izolująca się od społeczeństwa, bo to społeczeństwo jej nie akceptuje. Człowiek ten zmuszony jest też często do opuszczenia swojej ojczyzny w poszukiwaniu godnego życia. Obecność drugiej osoby pozwala przetrwać i egzystować we współczesnym świecie.

Człowiek współczesny jest przerażony istniejącą sytuacją polityczną w kraju w którym przystało mu żyć. Doskonale obrazuje tą sytuacje fragment wiersza J. Kaczmarskiego Syn marnotrawny

Jestem młody, nie mam nic i mieć nie będę.
Wokół wszyscy na wyścigi się bogacą,
Są i tacy którym płacą nie wiem za co,
Ale cieszą się szacunkiem i urzędem…

Nie chęć bycia takim jak inni, podporządkowania się systemowi, sprawia iż człowiek ten zostaje wyobcowany przez otaczające go społeczeństwo. Człowiek ten stara się uciec od rzeczywistości która go otacza. Dobrym przykładem może być inny fragment wiersza J.K Syn marnotrawny:

Ludzie, których widzę – stoją do mnie tyłem:
Ten pod bramą leje, ów na pannę czeka.
Nawet pies znajomy na mój widok szczeka…
Więc chyłkiem powracam do domu – jak złodziej.

Dla ludzi którzy zostali wpisani w te schematy życia w społeczeństwie przestała się liczyć sfera duchowa, wiara zaczęła odgrywać rolę przeszkody uniemożliwiającej robienie kariery.
Ludzie ci zatracili wiarę w szczytne idee gdyż brak jest w tym społeczeństwie wzorów etycznych którymi mogli by się kierować. Przykładem jest wiersz J.K Jan Kochanowski:

Kto cnotami znudzony, nieufny nadziei,
Swoich kroków niepewny – do dworu się klei.
Tam wśród podobnych sobie może się wyszumieć,
A przy tym w nic nie wierzyć, niczego nie umieć:
Prałat karci opojów – sam jeszcze czerwony…

Głównym celem egzystencji człowieka stała się chęć posiadania nie dóbr duchowych bo te stały się zbędne, lecz tych materialnych. To właśnie chęć posiadania kieruje czynami współczesnego człowieka. Podkreśla to J.K w wierszu Jan Kochanowski:

Tak nas Panie obdarzasz, wżdy nam zawsze mało -
Za nic mamy - co mamy, więcej by się chciało.
A przecież ni nam życia, ni geniuszu starcza
By skorzystać z bogactwa…

Brak wzorców moralnych stanowi również o egzystencji człowiek w własnym kraju. To właśnie ich brak stanowi o frustracji człowieka zaistniałym stanem rzeczy. Każdy robi to co chce a nie to co powinien, tego co wymaga etyka ludzka. Tą sytuację obrazuje fragment wiersza M.Świetlickiego Pogo:

spałem źle
w tym kraju, w którym wzorem mężczyzny jest ksiądz albo handlarz…
…kolaboruje z pismem katolickim nie mając nawet kościelnego ślubu
nawet nie będąc bierzmowanym
jakaż perwersja!

Ta cała sytuacja sprawia że człowiek jest zawiedziony życiem we własnej ojczyźnie. Nie potrafi się odnaleźć, nie ma poczucia bezpieczeństwa, stabilności które powinno mu zapewnić państwo którego jest obywatelem. Przykładem jest fragment utworu M.Świetlickiego Pogo

spało nam się źle
w tym kraju, w którym wciąż więcej i więcej
palantów nosi przy sobie broń …
…spałem źle
w tym kraju, w którym wzorem mężczyzny jest ksiądz albo handlarz…
…spałem źle
w tym kraju, w którym znów ojczyznę, a nie wiosnę zobaczą

Człowiek próbuje stworzyć sobie ułudę radości z pobytu w kraju szukając drobnych przyjemności jak np.
…chociaż się zdarzają, jakieś jaśniejsze momenty
na przykład:
czarne oliwki
wino sophia-riesling…


Mimo tej ironicznej ułudy radości człowiek nie jest wstanie być szczęśliwy w zaistniałej sytuacji społecznej jak i politycznej. Potrzebuje on obecności i wsparcia drugiej osoby która pomoże mu przejść przez ciężkie chwile, która stanie się sensem istnienia człowieka. Zacytuje tu fragment wiersza M.Świetlickiego Pogo.

ponadto ty jesteś
a ciebie nikt mi nie zabroni…
…i teraz cię muszę znaleźć
przejdziemy przez siebie
w lepsze, gorące kraje
bo istnieją
skoro ty zaistniałaś
i ja już
istnieję...

Problem ten podejmuje również J.Kaczmarski w wierszu Syn marnotrawny:

Jakaś ciepła mnie otacza cisza wokół,
Padam z nóg i czuję ręce na ramionach
Do nóg czyichś schylam głowę jak pod topór.
Moje stopy poranione świecą w mrok,
Lecz panika – nie wiem skąd wiem – jest już dla mnie skończona…

Lecz panika nie jest dla wszystkich skończona. Ogromna ilość ludzi którzy nie umieją się dostosować do warunków istniejących w kraju lub nie chcą decydują się na wyjazd poza jego granicę. Lecz i tam nie są wstanie odnaleźć własnego szczęścia gdyż wiedzą iż pieniądze i dostanie życie nie są w stanie zaspokoić tęsknoty za ojczystym domem za wspomnieniami z lat dziecięcych, wracają do swych korzeni. I choć dobrze wiedzą że nie wiele dobrego ich tu czeka wracają. Tą sytuację dobrze ilustrują dwa fragmenty wiersza Z. Herberta Pan Cogito powrót:

Pan Cogito
postanowił wrócić
na kamienne łono
ojczyzny
decyzja jest dramatyczna
pożałuje jej gorzko…
………………………
więc po co wraca
- do wody dzieciństwa
- do splątanych korzeni
- do uścisku pamięci
- do ręki twarzy
spalonych na rusztach czasu…

Być może jednak wracają by udowodnić że można w tym kraju być szczęśliwym. Chcą zmierzyć się z polską rzeczywistością, dać wiarę innym że możliwe jest tu normalne życie.

może Pan Cogito wraca
żeby dać odpowiedź
na podszepty strach
na szczęście niemożliwe
na uderzenie znienacka
na podstępne pytania


Podsumowując ten temat doszedłem do wniosków:

 Człowiek współczesny jest często osamotniony i nie rozumiany przez społeczeństwo, które nie akceptuje inności;
 Współczesny człowiek buntuje się przeciwko schematom życia społecznego;
 Brak perspektyw na normalne życie w kraju staje się powodem „wymuszonej emigracji”;
 Kariera, sława i pieniądze stają się głównym celem życia współczesnego człowieka;
 Wyższe wartości stają się elementem obciążającym egzystencję współczesnego człowieka.
 Obecność bliskiej osoby jest warunkiem przetrwania człowieka.


Oceniona została moja wypowidź na 19/20pkt