02-10-2007, 11:31 PM
Cześć. Korzystając z wolnej chwili w końcu tak jak obiecałem spisałem zapowiedzi z albumu „Piosenki z lat 1975-1982”. Informacje na jego temat znajdziecie tutaj:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3461">http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3461</a><!-- m -->
Zapowiedzi, których nie spisałem zawierały jedynie ich tytuły.
Nieścisłości z datami na stronie zaznaczyłem. Jeśli chodzi o dyskusję nad nimi to toczyła się ona tutaj:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3983">http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3983</a><!-- m -->
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CZĘŚĆ I
Ze sceny
Pierwsza piosenka napisana w [chwila zastanowienia – E.]1976 roku nosi tytuł „Ze sceny” i komentuje moje pierwsze doświadczenia związane z przemawianiem do ludzi przy uzyciu mikrofonu, pierwsze doświadczenia z władzą jaką się ma nad słuchaczami i związanymi z tym zobowiązaniami. [brak zbieżności z datą na stronie]
Nie lubię
Piosenka według Włodzimierza Wysokiego napisana w 1976 roku pod tytułem „Nie lubię”.
Kasandra, Pompeja Lupanar (I), Pompeja (II)
Następne parę piosenek posługuje się metaforą mitów i sytuacji antycznych. Napisanw w latach 1977-1979 miały ilustrować sytuację polityczną Polski, sytuację psychologiczna jednostki w polskim systemie politycznym posługując się, jak powiedziałem motywami, metaforami antycznymi. Pierwsza z tych piosenek nosi tytuł „Kasandra”.
Strącanie aniołów, Wygnanie z Raju, Walka Jakuba z aniołem, Rzeź niewiniątek
Kolejne cztery piosenki pochodzą z programu pod tytułem Raj, napisanego w roku 1980 wraz moimi przyjaciółmi, którzy są w tej chwili w Polsce: Przemkiem Gintrowskim i Zbyszkiem Łapińskim, programu, który w całości składał się z piosenek wykorzystujących motywy biblijne jako nośniki prawd, które chcieliśmy przekazać w roku 1980 w Polsce pierwsza z tych piosenek nosi tytuł „Strącanie aniołów”.
Lekcja historii klasycznej
„Lekcja historii klasycznej” – piosenka wykorzystująca cytat z pamiętników wojen galijskich Juliusza Cezara.
Przypowieść o ślepcach
„Przypowieść o ślepcach” - opis obrazu Piotra Breughla Starszego.
Bosch
„Bosch” – opis obrazów Hieronima Bosha.
Misja
„Misja” – piosenka napisana 1978 roku do przyjaciół z ówczesnej grupy kabaretowo-piosenkarskiej przy klubie Riwiera-Remont „Piosenkariat”.
Karmaniola
„Karmaniola” – piosenka napisana w 1981 roku wykorzystujaca motywy z Rewolucji Francuskiej w celu opisania Rewolucji Polskiej roku 80’.
Starość Piotra Wysokiego
„Starość Piotra Wysokiego” – piosenka o ostatnich latach życia jednego z przywódców Powstania Listopadowego, który po dostaniu się do niewoli został skazany na śmierć. Potem kara została zamieniona na 25 lat zsyłki, po której to zsyłce powrócił do rodzinnego miasta Warki, gdzie jeszcze ponad 20 lat żył w stanie obłędu.
Arka Noego
I na koniec pierwszej części piosenka, która zamykała cykl „Muzeum” – cykl opisujący polskie obrazy, polskie dzieła sztuki XIX i XX wieku, „Arka Noego” – piosenka napisana w marcu 1980 roku jako komentarz do szczytowego okresu euforii związanego z ruchem Solidarności w Polsce.
CZĘŚĆ II
Druga część będzie się składała z piosenek napisanych przeważnie po 13 grudnia, ale na koniec zaśpiewam jeszcze parę piosenek sprzed stanu wojennego napisanych w Polsce, które się tematycznie wiążą z tym co pisałem tutaj.
Prośba
Pierwsza z tych piosenek napisana 15 grudnia 1981 roku nosi tytuł „Prośba” [brak zbieżności z datą na stronie]
Marsz intelektualistów
Druga piosenka z tego cyklu nosi tytuł „Marsz intelektualistów” i jest dedykowana wszystkim tym, którzy po 13 grudnia w Polsce zdecydowali się służyć swoją inteligencja i wykształceniem reżimowi wojskowemu, ze szczególnym wyróżnieniem takich intelektualistów jak Mieczysław F. Rakowski, Jerzy Urban, Wiesław Górnicki oraz redaktor Daniel Passent, z którego oficjalnych wypowiedzi na łamach tygodnika „Polityka” powstał pomysł tej piosenki oraz zostały zaczerpnięte co trafniejsze cytaty bez wiedzy i zgody autora.
Świadectwo
Kolejna piosenka nosi tytuł świadectwo i jest dosyć wiernym przytoczeniem opowieści jaką snuł znajomy moich znajomych, który w maju 1982 roku przyjechał do Szwecji z Polski i relacjonował nam jak mu się żyło przez 5 miesięcy stanu wojennego w Polsce. Jego opowieść była na tyle zaskakujaca i niesamowita, ze postanowiłem ja zanotowac przy możliwie maksymalnym uwzględnieniu stylu języka jakiego uzywał narrator, autor tej relacji. Dla tych z państwa, którzy nie znają pewnych zwrotów użytych przez niego, nie mają bezpośredniego kontaktu z językiem polskim stanu wojennego kilka tych zwrotów pozwolę sobie wytłumaczyć, żeby nie było nieporozumień.
Zwrot „jaja niewyjęte” określa sytuacje tak śmieszną i absurdalną, że nie powinna się była ona wydarzyć, a jednak się wydarzyła.
Zwrot „dać ciała” jest eufemizmem. Jest określeniem zwrotu bardzo podobnego, który z kolei określa sytuację upadlającego poniżenia.
„Spawacz” jest jednym z przezwisk Jaruzelskiego, ze względu na jego ciemne okulary.
„Bambuko” nie jest (jak możnaby przypuszczać) nazwą gry erotycznej w rodzaju „chodzi lisek koło drogi” (bo takie były podejrzenia). Bambuko jest to gra ongiś zwana Chruszczówką, która wyróżnia się tym, ze nie posiada reguł. Każdy tam oszukuje jak może – kto bardziej oszukuje ten wygrywa.
„Cwaja” jest to nazwa banknotu o walorze 2000 złotych.
„Melina” – miejsce gdzie zakupuje się alkohol.
„Buc” –człowiek o niskim poziomie intelektualno-kulturalnym.
„Pokot” jest to grupa ludzi, która znajduje się w jednym pomieszczeniu i nie może rozejść się do domów, ponieważ jest godzina policyjna. W związku z tym zmuszeni są nocować pokotem na podłodze.
„Kasprowy” – nazwa luksusowego hotelu w Zakopanem
„Wrona” – wiadomo
I „ZOMO” – wiadomo.
Artyści
„Artyści” – piosenka dotycząca również stosunku ludzi do stanu wojennego, dedykowana Andrzejowi Wajdzie.
Kołysanka
„Kołysanka” – piosenka dedykowana dzieciom w Polsce, które w 37 roku istnienia państwa ludowego miały okazje zapoznać się z rozkoszami stanu wojennego, a zwłaszcza tym, które stały się ofiarami stanu wojennego otrzymując darmowy wikt i opierunek w państwowych domach dziecka tylko dlatego, ze w tym samym czasie ich rodzice otrzymali darmowy wikt i opierunek w państwowych więzieniach i obozach internowanych. Postawy tych dzieci (często bardzo małych) charakteryzuje dobrze wypowiedź 4-letniego synka jednego z moich znajomych, który po powrocie z przedszkola stwierdził: „No, nasze pokolenie jest już dla reżimu stracone”.
Listy
Piosenka opisująca losy kubańskiego poety, Armando Valladaresa , pod tytułem „Listy”. Po 22 latach uwięzienia został on wypuszczony na skutek interwencji Francois Mitteranda. Piosenka została napisana przed jego uwolnieniem, opisuje jego pobyt w więzieniach kubańskich oraz losy żony, która podróżując po świecie starał się interweniować w jego sprawie u różnych ważnych postaci tego świata.
Przyjaciele
Piosenka pod tytułem „Przyjaciele” opisująca autentyczne wydarzenie z lat ostatniej wojny swiatowej mogąca być przyczynkiem do historii braterstwa broni miedzy Armią Czerwoną a I Armią Wojska Polskiego ludowego.
Ballada pozytywna
Jedna z moich ostatnich piosenek, z grudnia 1982 roku, nosi tytuł „Ballada pozytywna”. Została napisana niejako na zamówienie społeczne – mianowicie chciałem się włączyć w ogólnoświatowy nurt żądający porozumienia narodowego w Polsce i napisać cos pozytywnego, konstruktywnego, co zakończyłoby w mojej twórczości okres obelg i szkalowania skierowanego pod adresem reżimu w Polsce. W ten sposób powstała instrukcja jak doprowadzić do porozumienia narodowego w kraju pod postacią „Ballady pozytywnej”.
[brak zbieżności z datą na stronie]
Zbroja
Piosenka z kwietnia 1982 roku pod tytułem „Zbroja”. [brak zbieżności z datą na stronie]
Czerwony autobus
Piosenka nosi tytuł „Czerwony autobus”, jest opisem obrazu Bronisława Wojciecha Linkego, obrazu namalowanego w latach 50’ jako komentarz do rzeczywistości Polski okresu stalinowskiego. Piosenka napisana w październiku 1981 roku na parę dni przed wyborem generała Jaruzelskiego na I Sekretarza Partii. Tak się złożyło, ze piosenka ta okazała się ostatnią jaką udało mi się napisać w Polsce.
Epitafium dla Brunona Jasieńskiego
„Epitafium dla Brunona Jasieńskiego” – piosenka, która jest naśladownictwem jego poezji i mówi o dość typowym dla inteligencji polskiej lat międzywojennych i inteligencji zachodniej nieobecnych, snobizmie i tęsknocie do rzeczywistości radzieckiej.
Wykopaliska
Piosenka z maja 1982 roku – „Wykopaliska”. [brak zbieżności z datą na stronie]
Linoskoczek, Pamiętnik znaleziony, Nawiedzona – Wiek XX, Latarnie, Ballada o ubocznych, Poczekalnia, Starzy ludzie w autobusie, Przybycie tytanów, Wędrówka z cieniem, Spotkanie w porcie, Krzyk, Ballada feudalna
Piosenki z lat 1976-1982, które z takich czy innych przyczyn nie weszły w skład żadnego z programów napisanych przeze mnie w tym okresie.
Pozdrawiam
Eryk
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3461">http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3461</a><!-- m -->
Zapowiedzi, których nie spisałem zawierały jedynie ich tytuły.
Nieścisłości z datami na stronie zaznaczyłem. Jeśli chodzi o dyskusję nad nimi to toczyła się ona tutaj:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3983">http://www.kaczmarski.art.pl/forum/viewtopic.php?t=3983</a><!-- m -->
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CZĘŚĆ I
Ze sceny
Pierwsza piosenka napisana w [chwila zastanowienia – E.]1976 roku nosi tytuł „Ze sceny” i komentuje moje pierwsze doświadczenia związane z przemawianiem do ludzi przy uzyciu mikrofonu, pierwsze doświadczenia z władzą jaką się ma nad słuchaczami i związanymi z tym zobowiązaniami. [brak zbieżności z datą na stronie]
Nie lubię
Piosenka według Włodzimierza Wysokiego napisana w 1976 roku pod tytułem „Nie lubię”.
Kasandra, Pompeja Lupanar (I), Pompeja (II)
Następne parę piosenek posługuje się metaforą mitów i sytuacji antycznych. Napisanw w latach 1977-1979 miały ilustrować sytuację polityczną Polski, sytuację psychologiczna jednostki w polskim systemie politycznym posługując się, jak powiedziałem motywami, metaforami antycznymi. Pierwsza z tych piosenek nosi tytuł „Kasandra”.
Strącanie aniołów, Wygnanie z Raju, Walka Jakuba z aniołem, Rzeź niewiniątek
Kolejne cztery piosenki pochodzą z programu pod tytułem Raj, napisanego w roku 1980 wraz moimi przyjaciółmi, którzy są w tej chwili w Polsce: Przemkiem Gintrowskim i Zbyszkiem Łapińskim, programu, który w całości składał się z piosenek wykorzystujących motywy biblijne jako nośniki prawd, które chcieliśmy przekazać w roku 1980 w Polsce pierwsza z tych piosenek nosi tytuł „Strącanie aniołów”.
Lekcja historii klasycznej
„Lekcja historii klasycznej” – piosenka wykorzystująca cytat z pamiętników wojen galijskich Juliusza Cezara.
Przypowieść o ślepcach
„Przypowieść o ślepcach” - opis obrazu Piotra Breughla Starszego.
Bosch
„Bosch” – opis obrazów Hieronima Bosha.
Misja
„Misja” – piosenka napisana 1978 roku do przyjaciół z ówczesnej grupy kabaretowo-piosenkarskiej przy klubie Riwiera-Remont „Piosenkariat”.
Karmaniola
„Karmaniola” – piosenka napisana w 1981 roku wykorzystujaca motywy z Rewolucji Francuskiej w celu opisania Rewolucji Polskiej roku 80’.
Starość Piotra Wysokiego
„Starość Piotra Wysokiego” – piosenka o ostatnich latach życia jednego z przywódców Powstania Listopadowego, który po dostaniu się do niewoli został skazany na śmierć. Potem kara została zamieniona na 25 lat zsyłki, po której to zsyłce powrócił do rodzinnego miasta Warki, gdzie jeszcze ponad 20 lat żył w stanie obłędu.
Arka Noego
I na koniec pierwszej części piosenka, która zamykała cykl „Muzeum” – cykl opisujący polskie obrazy, polskie dzieła sztuki XIX i XX wieku, „Arka Noego” – piosenka napisana w marcu 1980 roku jako komentarz do szczytowego okresu euforii związanego z ruchem Solidarności w Polsce.
CZĘŚĆ II
Druga część będzie się składała z piosenek napisanych przeważnie po 13 grudnia, ale na koniec zaśpiewam jeszcze parę piosenek sprzed stanu wojennego napisanych w Polsce, które się tematycznie wiążą z tym co pisałem tutaj.
Prośba
Pierwsza z tych piosenek napisana 15 grudnia 1981 roku nosi tytuł „Prośba” [brak zbieżności z datą na stronie]
Marsz intelektualistów
Druga piosenka z tego cyklu nosi tytuł „Marsz intelektualistów” i jest dedykowana wszystkim tym, którzy po 13 grudnia w Polsce zdecydowali się służyć swoją inteligencja i wykształceniem reżimowi wojskowemu, ze szczególnym wyróżnieniem takich intelektualistów jak Mieczysław F. Rakowski, Jerzy Urban, Wiesław Górnicki oraz redaktor Daniel Passent, z którego oficjalnych wypowiedzi na łamach tygodnika „Polityka” powstał pomysł tej piosenki oraz zostały zaczerpnięte co trafniejsze cytaty bez wiedzy i zgody autora.
Świadectwo
Kolejna piosenka nosi tytuł świadectwo i jest dosyć wiernym przytoczeniem opowieści jaką snuł znajomy moich znajomych, który w maju 1982 roku przyjechał do Szwecji z Polski i relacjonował nam jak mu się żyło przez 5 miesięcy stanu wojennego w Polsce. Jego opowieść była na tyle zaskakujaca i niesamowita, ze postanowiłem ja zanotowac przy możliwie maksymalnym uwzględnieniu stylu języka jakiego uzywał narrator, autor tej relacji. Dla tych z państwa, którzy nie znają pewnych zwrotów użytych przez niego, nie mają bezpośredniego kontaktu z językiem polskim stanu wojennego kilka tych zwrotów pozwolę sobie wytłumaczyć, żeby nie było nieporozumień.
Zwrot „jaja niewyjęte” określa sytuacje tak śmieszną i absurdalną, że nie powinna się była ona wydarzyć, a jednak się wydarzyła.
Zwrot „dać ciała” jest eufemizmem. Jest określeniem zwrotu bardzo podobnego, który z kolei określa sytuację upadlającego poniżenia.
„Spawacz” jest jednym z przezwisk Jaruzelskiego, ze względu na jego ciemne okulary.
„Bambuko” nie jest (jak możnaby przypuszczać) nazwą gry erotycznej w rodzaju „chodzi lisek koło drogi” (bo takie były podejrzenia). Bambuko jest to gra ongiś zwana Chruszczówką, która wyróżnia się tym, ze nie posiada reguł. Każdy tam oszukuje jak może – kto bardziej oszukuje ten wygrywa.
„Cwaja” jest to nazwa banknotu o walorze 2000 złotych.
„Melina” – miejsce gdzie zakupuje się alkohol.
„Buc” –człowiek o niskim poziomie intelektualno-kulturalnym.
„Pokot” jest to grupa ludzi, która znajduje się w jednym pomieszczeniu i nie może rozejść się do domów, ponieważ jest godzina policyjna. W związku z tym zmuszeni są nocować pokotem na podłodze.
„Kasprowy” – nazwa luksusowego hotelu w Zakopanem
„Wrona” – wiadomo
I „ZOMO” – wiadomo.
Artyści
„Artyści” – piosenka dotycząca również stosunku ludzi do stanu wojennego, dedykowana Andrzejowi Wajdzie.
Kołysanka
„Kołysanka” – piosenka dedykowana dzieciom w Polsce, które w 37 roku istnienia państwa ludowego miały okazje zapoznać się z rozkoszami stanu wojennego, a zwłaszcza tym, które stały się ofiarami stanu wojennego otrzymując darmowy wikt i opierunek w państwowych domach dziecka tylko dlatego, ze w tym samym czasie ich rodzice otrzymali darmowy wikt i opierunek w państwowych więzieniach i obozach internowanych. Postawy tych dzieci (często bardzo małych) charakteryzuje dobrze wypowiedź 4-letniego synka jednego z moich znajomych, który po powrocie z przedszkola stwierdził: „No, nasze pokolenie jest już dla reżimu stracone”.
Listy
Piosenka opisująca losy kubańskiego poety, Armando Valladaresa , pod tytułem „Listy”. Po 22 latach uwięzienia został on wypuszczony na skutek interwencji Francois Mitteranda. Piosenka została napisana przed jego uwolnieniem, opisuje jego pobyt w więzieniach kubańskich oraz losy żony, która podróżując po świecie starał się interweniować w jego sprawie u różnych ważnych postaci tego świata.
Przyjaciele
Piosenka pod tytułem „Przyjaciele” opisująca autentyczne wydarzenie z lat ostatniej wojny swiatowej mogąca być przyczynkiem do historii braterstwa broni miedzy Armią Czerwoną a I Armią Wojska Polskiego ludowego.
Ballada pozytywna
Jedna z moich ostatnich piosenek, z grudnia 1982 roku, nosi tytuł „Ballada pozytywna”. Została napisana niejako na zamówienie społeczne – mianowicie chciałem się włączyć w ogólnoświatowy nurt żądający porozumienia narodowego w Polsce i napisać cos pozytywnego, konstruktywnego, co zakończyłoby w mojej twórczości okres obelg i szkalowania skierowanego pod adresem reżimu w Polsce. W ten sposób powstała instrukcja jak doprowadzić do porozumienia narodowego w kraju pod postacią „Ballady pozytywnej”.
[brak zbieżności z datą na stronie]
Zbroja
Piosenka z kwietnia 1982 roku pod tytułem „Zbroja”. [brak zbieżności z datą na stronie]
Czerwony autobus
Piosenka nosi tytuł „Czerwony autobus”, jest opisem obrazu Bronisława Wojciecha Linkego, obrazu namalowanego w latach 50’ jako komentarz do rzeczywistości Polski okresu stalinowskiego. Piosenka napisana w październiku 1981 roku na parę dni przed wyborem generała Jaruzelskiego na I Sekretarza Partii. Tak się złożyło, ze piosenka ta okazała się ostatnią jaką udało mi się napisać w Polsce.
Epitafium dla Brunona Jasieńskiego
„Epitafium dla Brunona Jasieńskiego” – piosenka, która jest naśladownictwem jego poezji i mówi o dość typowym dla inteligencji polskiej lat międzywojennych i inteligencji zachodniej nieobecnych, snobizmie i tęsknocie do rzeczywistości radzieckiej.
Wykopaliska
Piosenka z maja 1982 roku – „Wykopaliska”. [brak zbieżności z datą na stronie]
Linoskoczek, Pamiętnik znaleziony, Nawiedzona – Wiek XX, Latarnie, Ballada o ubocznych, Poczekalnia, Starzy ludzie w autobusie, Przybycie tytanów, Wędrówka z cieniem, Spotkanie w porcie, Krzyk, Ballada feudalna
Piosenki z lat 1976-1982, które z takich czy innych przyczyn nie weszły w skład żadnego z programów napisanych przeze mnie w tym okresie.
Pozdrawiam
Eryk
