Śmierć człowieka wrażliwego

[Simon]

Został przypomniany światu Andrzej Bursa! Więc wątek nie poszedł na marne.

[Elessar]

Znaczy, że dobrze się spisałem? )

[Simon]

El - spisz się jeszcze lepiej i przy okazji swych refleksji o rzyganiu poczytaj trochę o Bursie, poczytaj trochę Bursy. Warto :-)

[Elessar]

przy okazji swych refleksji o rzyganiu

Piwko obowiązkowe! :rotfl:

poczytaj trochę o Bursie, poczytaj trochę Bursy

Pewnie poczytam

[Krasny]

............

[k.]

to jest naprawdę dobry wiersz-całe życie w 8 wersach poprawiłbym tylko trochę rytm np o tak choć być może nie zawsze na lepsze:

Skrzydła żółtego motyla
Przezroczyste i piękne
Stara się wierzba pochyla
Przed nią jak nieraz (jak zwykle?) uklęknę

Złożę głowę pod drzewem
(Tak często tu bywam)
ptaków tulony śpiewem
Na śmierć się zarzygam

[Elessar]

Żadny ze mnie poeta, więc jest jaki jest A nie chcę nic zmieniać już, bo zatraci swoją oryginalność Ale - i tak dzięki za przykład zmian

[Eryk]

Swoim utworem chciał wywołać w nas impuls do myślenia twórczego i do takiej rozmowy twórczo-intelektualnej

Spróbuje podjąć wyzwanie.

Wiersz (czego trudno się nie domyślic) porusza szeroko ujęty w literaturze nurt człowieka w sytuacji ekstramalnej. Postać znajdująca się w takiej sytuacji przeżywa wewnętrzny konflikt, rozdarcie. Jest to sytuacja tragiczna, nie ma z niej jednoznacznie dobrego wyjścia (niczym w tragedii antycznej, gdzie bohaterowie postawieni przed wyborem zawsze są uwikłani w ironię tragiczna jaką stwarza nieuchronny los - ananke). Idźmy jednak pokolei.

Śmierć człowieka wrażliwego

Już sam tytuł zmusza nas do zastanowienia. Umiera człowiek wrażliwy - człowiek odczuwający świat całym sobą. Tytuł wpisuje sie w wiele nurtów. Przede wszystkim egzystencjonalizm, zadający pytanie o zycie. Ponadto romantyzm a także być może nawiązuje do utworów Ernesta Hemingwaya w których mamy człowieka zmagającego się z losem.

Skrzydła żółtego motyla
Przezroczyste i piękne
Stara wierzba się pochyla

Pierwsze wersy wyrażają zafascynowanie pięknem natury. Jest to odwołanie się do romantycznego kultu natury przeciwstawianej cywilizacji, zapoczatkowanego przez J.J.Rousseau a najpiękniej rozwiniętego w "Cierpieniach młodego Wertera" Goethego. Byc może nawet autor parafrazował fragment w którym Werter zachwycał się małymi zuczkami. Ale ten opis natury ma także swój tragiczny wymiar. Stanowi jakby przestrogę przed tym co ma nadejść. Niczym w wierszu Miłosza o wydarzeniach na Campio di Fiori, gdzie poeta posługuje się czerwienią wielu przedmiotów, głównie owoców, co ma zapowiadać nadchodzącą tragedię, tak w tym wierszu autor korzysta z podobnego zabiegu przywołując motyla i pochylającą się wierzbę. Motyl - symbol kruchości, którą jeszcze bardziej podkreślają przezroczyste skrzydła. Kolor żółty to kolor powszechnie kojarzony z kilkaoma zjawiskami. Z jednej strony to kolor cytryny, z która łączy nam się myśl o kwasie, a przez to o strasznie deformującym twarz grymasie, w czasie picia soku z cytryny. Z innej strony jest to kolor słońca, które emanuje ciepłem. Po trzecie jest to nawiązanie do zółci w organizmie co sprowadza nasze myśli na wątrobę i żołądek. Wobec tego motyl jest wspaniale rozbudowaną metaforą zapijania. Pijąc czuje się przyjemne ciepło. Być może była to Żoładkowa, na co naprowadzić mialaby nas interpretacja prowadząca do żołądka. Z drugiej strony może tu także chodzić o wątrobę, bardzo wążny organ w ciele człowieka. Natomiast wykrzywiający grymas pojawia się przy pociągnięciu głebszego łyka - można tu dojrzeć wspaniały koncept porównywalny z barokowymi - porónanie picia wódki do picia soku z cytryny. Piękno motyla wyraża natomiast wspaniałość odczuć łączących się z piciem. Motyl ten jednak poprzez swoją kruchość już w zarodku niesie pewien element nieuchronnego końca. Natomiast jeśli chodzi o wierzbę - jest to zapewne występująca powszechnie wierzba płaczaca. Wyraża ona żal. Być może jest to smutek zwiastujący nadchodzącą klęske.

Oba obiekty - i motyl i wierzba wyrażają wewnętrzny stan naszego bohatera. Motyl to wpomnienie minionych pięknych chwil. Płacz wierzby to żal bohatera wyrażający ubolewanie nad obecnym stanem. Jest to wewnętrzne rozdarcie. A także pewna opowieść zawierająca w sobie ironię tragiczna. Otóż dla naszego bohatera podjęcie decyzji o piciu było niejako hamartią - winą niezawinioną, ale zawierająca w sobie również hybris - pychę że uda sie pokonać los (ananke, fatum). Otoż gdy bohater zdecydował sie napić - myślał, że się nie upije. że tym razem uda mu sie w odpowiedniej chwili przerwać. Niestety los jest bezwzględny. Nie da rady przed nim ucieć.

Ja przed nią uklęknę

Przegrał z losem - jedyne co mu pozostaje to uklęknąc pod drzewem. Mamy tu bardzo ważny archetyp. Arbor vitae - drzewo życia. Jest to drzewo mądrości. Scena uklęknięcia pod nim oznacza, ze bohater dostąpił pewnej wiedzy, uświadomił sobie pewne rzeczy. Z drzewa spływa na niego mądrość. Tak było gdy Kordian siedział pod drzewem rozmyslając o swoim losie, tak było również gdy Odyn powiesił sie na Ygrassilu - by uzyskac jego mądrość. Warto też zwrócic uwagę, ze bohater klęka przed wierzbą. Oznacza to akt pokory. Zrozumiał swój bład. Wierzba płacząca to wyrażenie jego żalu nad własnym zachowaniem - dostąpienie mądrości.

Złożę głowę pod drzewem

Zaczyna sie apoteoza. Położyć głowe pod drzewem to dostąpienie nirwany - niczym Budda, który doświadczył jej zasypiając między dwoma drzewami. Tu jednak jest jedno drzewo. Dlaczego? Być moze dlatego, że Budda był doskonały, nie popełnił tak wielkiego błędu - dwa drzewa to wyrażenie jego wspaniałości. Nasz bohater może spoczać tylko pod jednym drzewem - jego bład jets zbyt wielki. Z drugiej jednak strony może to być świadome nawiązanie do tradycji europejskiej. Otóż doskonały rycerz - Roland, takze spoczywał pod jednym drzewem. Również jak nasz bohater popełnił bład - nie zadął w róg by przywołać posiłki, co doprowadziło do śmierci całego odziału aliergardy. Ale również Roland w końcu zrozumiał swój błąd, co pozwoliło mu na dostąpienie najwyższego zaszczytu. Było to jednak już po szkodzie.

(Tak często tu bywam)

Ten wers mówi nam o zataczaniu przez życie koła. Ciągła powtarzalność tego co się dzije. Też stoickie myslenie o świecie - raz jest źle, raz dobrze. Gdy jest źle los musi się odmienić . Nasz bohater nie raz tu bywał. Może to prowadzic do wniosku, że z tego samego powodu przychodził w to miejsce wielokrotnie. W tym również zawiera sie tragedia. Człowiek wrażliwy - to człowiek słaby. Łatwo oddaje się pokusom emocjonalnym. Cudowne odczucia jakie niesie ze sobą picie są tak silne i stanowią tak wielka pokuse, że nasz bohater nigdy nie potrafił sie im przeciwstawić. A raz zrobiony krok w złą strone prowadzi do upadku. Być może bohater jest nałogowym alkoholikiem, dzięki czemu jego wrażliwość byłaby jeszcze silniejsza.

Utulony ptaków śpiewem

Śpiew ptaków - to połączenie romantycznego kultu natury z bardzo ważnym toposem niebiańskiej muzyki, muzyki sfer. Ptaki mogą być tu aniołami, które śpiewają pieśń pochwalną - w końcu bohater ostatecznie zrozumiał swój błąd. Niczym nad Rolandem tak i tu zleciały się by zabrać bohatera do lepszego świata. Muzyka sfer to harmonia przepełniona pięknem.

Na śmierć się zarzygam

Najważniejszy w całym wierszu wers. Było zawinienie - musi być kara, którą jest zwrócenie treści żoładkowych. Nie wystarczy jedynie oczyszczenie duchowe - musi być rownież cielesne by moc dostąpić pełni łask. Mamy tu więc nawiązanie do odwiecznego problemu kary za grzechy. Jesli chodzi natomiast o smierć. To nie jest na pewno odejście z tego świata. Wskazuje na to wers dotyczący powrotów. Takie sytuacji działy sie już wielokrotnie w przeszłości. To jest właśńie nadzieja jaką niesie wiersz. Oczyszczenie pozwala na następną szansę. Śmierć może również oznaczac sen - spokój po dokonaniu grzechu i pokucie.

I dochodzimy w końcu do najwazniejszego. Można tu powołać się na Kaczmarskiego, który pisał - "W nas jest raj, piekło i do obu szlaki" a także "W kazdym z nich Boga kawałek siedzi i prosi diabła by mu dogodził, by go nawiedził". Wciąż dostajemy nową szansę by nie popelniac tych samych błedów. Na początku stoimy przed wyborem. Staramy się walczyć z naszymi słabościami. Jednak często wybieramy tą złą stronę (dark side). Mamy tu więc również motyw teodycei, pytania o zło - dlaczego wybieramy tę złą drogę. Jest w tekscie próba odpowiedzi - to namiętności, emocje nami kierują. Także próba zmierzenia się z losem często prowadzi nas na manowce.

Tak więc wiersz łączący w sobie najważniejsze wątki literatury światowej wszystkich epok (nawet modernistyczna próba synestezji), jest bardzo ważnym głosem w poezji. Ponadto eklektyzm środków, form itd. (w tym połączenie formy sonetu - wprawdzie niepełnego - z japońską poezją haiku) sprawia, że wiersz jest niezwykle realistyczny, pełen głebi, a przy tym wyróżnia się dużą oryginalnościa.

Mam nadzieję, że nie posunałem się do nadineterpretacji. Napiszczie co wy o tym myślicie.

Pozdrawiam
Eryk.

[Simon]

Mam nadzieję, że nie posunałem się do nadineterpretacji. Napiszczie co wy o tym myślicie.

Myślę, że się posunąłeś.

[Bartek.K]

Napiszczie co wy o tym myślicie.

Mnie generalni denerwują interpretacje w których nie widzę sensu utworu. Najśmieszniejsze jest to, że w twojej jakże kompetentnej, ale niestety nadinterpretacji można znaleźć utwór Elessara. Reasumując może idziesz daleko, ale żeby było śmieszniej to masz rację (wg. mnie), bo w końcu interpretacja to w końcu subiektywny sposób patrzenia na utwór, najwidoczniej widzimy go podobnie.

PS. Tle, że ja bym tego tak nie napisał

[stopawel]

PS. Tle, że ja bym tego tak nie napisał

nie tak i nie tyle

[Elessar]

Eryku - jesteś wielki!

[Eryk]

Ja tylko starałem sie odczytac to, co autor chciał przekazać.

[Elessar]

Autor nawet nie wiedział, że tak można zinterpretować jego "wiersz" :rotfl:

[Zeratul]

Swoim utworem chciał wywołać w nas impuls do myślenia twórczego i do takiej rozmowy twórczo-intelektualnej

Spróbuje podjąć wyzwanie.
[...]
[...]
[...]
[...]
[...]
[...]

[Dwie godziny później]
Pozostaje nam się cieszyć, że wiersz Elessara miał tylko 8 wersów

Pozdrawiam
Zeratul

[Elessar]

Jak chcecie mogę napisać coś dłuższego

[Mat]

Jak chcecie mogę napisać coś dłuższego

chcemy chcemy !! tylko wiesz... tak na weekend

[Eryk]

Jak chcecie mogę napisać coś dłuższego

Świetnie!

[michalf]

O mój... :o