Wierszyk na motywach Powrotu

[Scobin]

Nie wiem, czy tak można: poddaję pod krytykę utwór, który mi się swego czasu napisał na motywach Powrotu i który miał wczoraj światową prapremierę. Jeżeli tak się tutaj nie robi, to niech mnie moderatorzy zmoderują.


Raj


Stworzenie raju nie przychodzi łatwo.
Jak anioł wieszany, jak szatan strącony,
jak Adam wygnany, jak Chrystus wzgardzony,
nie zniosłeś hymnów śpiewanych zbyt gładko.

Nie chór dla ciebie, lecz głos, co wciąż milczy,
nie wrota doliny, lecz wieży ruina,
nie przepych świątyni, lecz pusta równina
– i nagłe wycie pomiotów niewilczych!


Zapach już zwęszyły! Kundle i szakale
opuszczają nory, twą krwią przynęcone!
Mord w źrenicach, piana w pyskach – w rdzawym szale
gonią – i ty biegniesz – prędzej pędzą one!

Coraz bliżej! – Ale oto sfora się rozprasza,
bo nowe ofiary znalazła po drodze!
Twoja nadzieja, a ich krew ziemię zrasza!
Do stóp gór dopadasz – tam się schronisz może!

Wbiegasz – przepaść! W tył spojrzenie rzucasz:
w obłąkańczym pędzie psy już o pół kroku!
A więc – jedno wyjście! Choć wyplułeś płuca,
musisz skoczyć! Rozbieg! Zrywasz ścięgna w skoku!


Prześladowcy odwagi zawsze mają mało.
Bestie wkoło otchłani węszą za ścieżkami.
Odnajdą je za chwilę – tyś już nad graniami!
Wspiąłeś się szybciej od innych – i jesteś za bramą!

Wszystko lśni tu i pachnie, tonie w śnieżnych kwiatach.
Niebo bez jednej chmury. Chór strumieni śpiewa.
Sponad szczytów spoglądasz, skryty w cieniu drzewa,
na dalekie pragnienia i cierpienia świata.

– Pośród piękna ogrodu niewzruszony spokój
niech wypełnia twą duszę w niedosiężnym kraju.
Na tych, którzy są w dole, by pozostać w raju,
patrz kamiennym, spokojnym, bardzo jasnym okiem.

Przecież nie masz wyboru. Gdybyś otwarł bramę,
wpadłyby tuż za nimi sfory rozszalałe...
– Posłuchasz Apollina? Co powiesz Innemu?
Czy będziesz z Nim umierać – czy żyć przeciw Niemu?


Słupca
28 października 2006 r.

[Krasny]

...............

[Kuba Mędrzycki]

Merytorycznie to może on i na motywach Powrotu, ale gdyby to śpiewać, to raczej pod "Stworzenie świata".

[Zbigniew]

Stworzenie raju nie przychodzi łatwo.

Kubo, chyba dlatego?

[Scobin]

1. Na pewno do "własnej twórczości"

Faktycznie. Nie zarejestrowałem istnienia takiego działu forum, przepraszam za kłopot i dziękuję moderatorom za przeniesienie.

2. Kopiujesz Herberta w piątej linijce od końca.

Tak! Cieszę się, że ktoś to dostrzegł. Ale nie jest to całkiem dosłowny cytat (choć znaczeniowo zapożyczam sporo; szczególnie inspirowała mnie monografia Barańczaka o Herbercie: Uciekinier z Utopii).

3. Podoba mi się że "nam nie pisany chór anielski ale głos który milczy"

Miło słyszeć (czytać?).

4. A poza tym - nie rozumiem.

Ogólnie, żeby nie powiedzieć za dużo: starałem się zbudować pierwszą część wiersza, przeciwstawiając sobie dwie grupy symboli z różnych utworów granych w programie Raj. Stąd cytaty i postacie, które trzeba by było interpretować w kontekście tych piosenek (często odnosiłem się bezpośrednio do tytułów).

Druga i trzecia część staną się może bardziej czytelne (a może mniej?), kiedy powiem, że cały utwór ma być, primo: swoistym epitafium dla Jacka, secundo: ogólnym rzutem oka na życie człowieka wśród innych ludzi (a może obok nich?), tertio: osobistym spojrzeniem na program Raj, a także próbą polemiki z pewną wizją człowieczeństwa i społeczeństwa, która się z niego -- moim zdaniem -- wyłania.

[ Dodano: 20 Grudzień 2006, 14:19 ]

Merytorycznie to może on i na motywach Powrotu, ale gdyby to śpiewać, to raczej pod "Stworzenie świata".

A nie, nie, nie! Bliższa by już była melodia Obławy w części drugiej. ;-)