12-19-2006, 11:31 AM
Święta za pasem…
Z okazji tychże składam życzenia wszystkiego co najlepsze wszystkim forumowiczom: pisującym i niepisującym, sympatycznym, złośliwym, śpiewającym, grającym i słuchającym, awanturnikom i prowokatorom, rysującym w paincie, dyslektykom, edytorom swoich postów (po czasie), tym żyjącym w stresie i tym żyjącym poza granicami macierzy, wierzącym w Boga i wierzącym w to, że go ni ma, kibicom Pis-u i GKS Bełchatów oraz kibicom PO i FC Barcelona, formowym fotografom, wierszokletom, betatesterom, twórcom skojarzeniowych obrazków, translatorom wschodniej poezji, zdającym maturę „z Jacka”, opojom z karczmy, narcyzom formowym, tym bez wiary we własne możliwości oraz tym bez krzty samokrytyki, spamerom i tym, którzy na 50 postów – 40 napisali w dziale: urodziny, wreszcie: trollom wszelakim.
Dla wszystkich, pod formową choinkę, kładę $imonowy prezent: można sobie ściągnąć.
Gdy sliczna panna Simonowi inspirowala
A tym, których rok temu z nami jeszcze nie było, przypominam świąteczny żarcik sprzed roku:
WIGILIA ATEISTY
Na czym magia świąt polega?
Czemu większość jej ulega?
Nawet biedni ateiści
Chcieliby, żeby się ziścił
Cud Pańskiego Narodzenia!
Nie chcą już udowodnienia
Gdzie i kiedy, jak i po co…
Nucą wigilijną nocą
Pastorałki i kolędy!
Pamiętają te obrzędy
Z lat dziecinnych, z lat szczęśliwych
I co roku obraz żywy
Przed oczami staje temu,
Co świętował dawno temu:
Mama drzewko ubierała,
Babcia ciasta wypiekała,
Mały ateista patrzył,
Póki gwiazdki nie wypatrzył.
Wtedy wszyscy wraz, pospołu
Się zbierali wokół stołu
I opłatkiem się łamali,
By marzenia swe ocalić
(No bo po to są życzenia,
By spełniały się marzenia!)
Suta potem trwa biesiada,
Co do roku raz przypada.
Te rozkosze podniebienia
Dziś już tylko we wspomnieniach…
Dziś już nikt nie przygotuje
Kutii, która tak smakuje…
Karp babciny, barszcz z uszkami,
Ciasta słodkie z bakaliami…
Wszystkie Babci te specjały
To prawdziwe ideały…
Jak co roku – te wspominki
Wzbudza pięknej blask choinki…
Pod choinką zaś schowane
Niespodzianki wyczekane!
Czasem piłka, zawsze książki,
Nigdy – rózga czy pieniążki!
Było więc radości sporo!
A gdy wieczorową porą
Zapukali kolędnicy
Nigdy nie odeszli z niczym!
Pożyczyli, pośpiewali,
Ciasta z makiem też dostali
I ruszyli w dalszą drogę!
Dziś już spotkać ich nie mogę…
W szarym, brudnym blokowisku
Nie zobaczysz dzisiaj pysków
Ni Turonia, ni Heroda,
Ani nawet Gwiazdy… Szkoda…
Potem mały ateista
Odpowiedzi chcąc uzyskać,
Z ciekawością wielką kroczył
Do zwierzątek – o północy.
I odwiedzał w blasku świeczki
Kury, świnki i owieczki
Oraz Belę – psa przy budzie –
Co świętował w wielkiej nudzie…
Choć niczego nie usłyszał,
Mały szkrab z przejęcia dyszał
Pochylając się nad losem
Tych, co mówić ludzkim głosem
Dzisiaj w nocy właśnie mieli.
Jednak nic nie powiedzieli…
Żeby nie wyjść na idiotę
Mały szkrab rozgłaszał potem,
Że dogadał się wśród zwierząt.
A nuż inni w to uwierzą…
Tego, co w przyszłości będzie
Ateistą w każdym względzie,
Będzie grzeszył czynem, mową –
Na Pasterkę wyjątkową
Sama Babcia zabierała.
Bóg się rodził, Moc truchlała,
W szopce różowiutkie dziecię,
Znane dziś na całym świecie…
Obok Trzej Królowie hojni,
Utrudzeni, choć dostojni,
A za nimi w śpiewnym krzyku
Pastuszkowie stali w szyku.
Wszystko to dla ateisty
Nie jest niczym oczywistym…
Skąd ta sprzeczność w mojej głowie?
Tego raczej się nie dowiem…
Lecz… po cichu się przyznaję:
Ateistą być przestaję
W dzień Bożego Narodzenia.
Taką mają moc wspomnienia…
Wszystkim życzę więc radości,
Wiary w Cud – bez wątpliwości,
By się Słowo Ciałem stało
I już z nami pozostało…
Wrocław, Boże Narodzenie 2005
Z okazji tychże składam życzenia wszystkiego co najlepsze wszystkim forumowiczom: pisującym i niepisującym, sympatycznym, złośliwym, śpiewającym, grającym i słuchającym, awanturnikom i prowokatorom, rysującym w paincie, dyslektykom, edytorom swoich postów (po czasie), tym żyjącym w stresie i tym żyjącym poza granicami macierzy, wierzącym w Boga i wierzącym w to, że go ni ma, kibicom Pis-u i GKS Bełchatów oraz kibicom PO i FC Barcelona, formowym fotografom, wierszokletom, betatesterom, twórcom skojarzeniowych obrazków, translatorom wschodniej poezji, zdającym maturę „z Jacka”, opojom z karczmy, narcyzom formowym, tym bez wiary we własne możliwości oraz tym bez krzty samokrytyki, spamerom i tym, którzy na 50 postów – 40 napisali w dziale: urodziny, wreszcie: trollom wszelakim.
Dla wszystkich, pod formową choinkę, kładę $imonowy prezent: można sobie ściągnąć.
Gdy sliczna panna Simonowi inspirowala
A tym, których rok temu z nami jeszcze nie było, przypominam świąteczny żarcik sprzed roku:
WIGILIA ATEISTY
Na czym magia świąt polega?
Czemu większość jej ulega?
Nawet biedni ateiści
Chcieliby, żeby się ziścił
Cud Pańskiego Narodzenia!
Nie chcą już udowodnienia
Gdzie i kiedy, jak i po co…
Nucą wigilijną nocą
Pastorałki i kolędy!
Pamiętają te obrzędy
Z lat dziecinnych, z lat szczęśliwych
I co roku obraz żywy
Przed oczami staje temu,
Co świętował dawno temu:
Mama drzewko ubierała,
Babcia ciasta wypiekała,
Mały ateista patrzył,
Póki gwiazdki nie wypatrzył.
Wtedy wszyscy wraz, pospołu
Się zbierali wokół stołu
I opłatkiem się łamali,
By marzenia swe ocalić
(No bo po to są życzenia,
By spełniały się marzenia!)
Suta potem trwa biesiada,
Co do roku raz przypada.
Te rozkosze podniebienia
Dziś już tylko we wspomnieniach…
Dziś już nikt nie przygotuje
Kutii, która tak smakuje…
Karp babciny, barszcz z uszkami,
Ciasta słodkie z bakaliami…
Wszystkie Babci te specjały
To prawdziwe ideały…
Jak co roku – te wspominki
Wzbudza pięknej blask choinki…
Pod choinką zaś schowane
Niespodzianki wyczekane!
Czasem piłka, zawsze książki,
Nigdy – rózga czy pieniążki!
Było więc radości sporo!
A gdy wieczorową porą
Zapukali kolędnicy
Nigdy nie odeszli z niczym!
Pożyczyli, pośpiewali,
Ciasta z makiem też dostali
I ruszyli w dalszą drogę!
Dziś już spotkać ich nie mogę…
W szarym, brudnym blokowisku
Nie zobaczysz dzisiaj pysków
Ni Turonia, ni Heroda,
Ani nawet Gwiazdy… Szkoda…
Potem mały ateista
Odpowiedzi chcąc uzyskać,
Z ciekawością wielką kroczył
Do zwierzątek – o północy.
I odwiedzał w blasku świeczki
Kury, świnki i owieczki
Oraz Belę – psa przy budzie –
Co świętował w wielkiej nudzie…
Choć niczego nie usłyszał,
Mały szkrab z przejęcia dyszał
Pochylając się nad losem
Tych, co mówić ludzkim głosem
Dzisiaj w nocy właśnie mieli.
Jednak nic nie powiedzieli…
Żeby nie wyjść na idiotę
Mały szkrab rozgłaszał potem,
Że dogadał się wśród zwierząt.
A nuż inni w to uwierzą…
Tego, co w przyszłości będzie
Ateistą w każdym względzie,
Będzie grzeszył czynem, mową –
Na Pasterkę wyjątkową
Sama Babcia zabierała.
Bóg się rodził, Moc truchlała,
W szopce różowiutkie dziecię,
Znane dziś na całym świecie…
Obok Trzej Królowie hojni,
Utrudzeni, choć dostojni,
A za nimi w śpiewnym krzyku
Pastuszkowie stali w szyku.
Wszystko to dla ateisty
Nie jest niczym oczywistym…
Skąd ta sprzeczność w mojej głowie?
Tego raczej się nie dowiem…
Lecz… po cichu się przyznaję:
Ateistą być przestaję
W dzień Bożego Narodzenia.
Taką mają moc wspomnienia…
Wszystkim życzę więc radości,
Wiary w Cud – bez wątpliwości,
By się Słowo Ciałem stało
I już z nami pozostało…
Wrocław, Boże Narodzenie 2005
)
).Również życzyłbym wam aby ten czas był dla was owocny,abyście wejrzeli w głąb siebie i znaleźli tam rzeczy was satysfakcjonujące,lecz również te niesatysfakcjonujące i starali się je poprawiać!!![[Obrazek: www-onliner-ws-26.jpg]](http://onliner.net.ru/onliner/pictures/01/133/www-onliner-ws-26.jpg)
![[Obrazek: normal_001379-34.jpg]](http://www.kosela.pl/foto/albums/userpics/10001/normal_001379-34.jpg)
![[Obrazek: normal_1377-36a.jpg]](http://www.kosela.pl/foto/albums/userpics/10001/normal_1377-36a.jpg)
(no, może z grudnia ubiegłego...)