Szkło

[PMC]

Piotr M. Cieński

SZKŁO

Szkło przezroczyste jest jak próżnia,
Szkło jest jak próżnia przezroczyste,
Szkło przejrzystością się wyróżnia,
Szkło jest jak potok górski czyste.
Lecz warstwa srebra wszystko zmienia,
Najczystsze szkło przemienia w lustro,
Odbija twarze i spojrzenia,
Naprawdę jednak tam jest pusto.

A może się na świecie zdarzyć,
A zdarzyć się na świecie może,
Że trafi szkło do ram witraży
I się Twą szatą stanie, Boże.
Lecz warstwa srebra wszystko zmienia,
Najczystsze szkło przemienia w lustro,
Odbija twarze i spojrzenia,
Naprawdę jednak tam jest pusto.

Bywało różnie na tej ziemi,
Na ziemi różnie tej bywało,
Szkło, choć przyjmuje blask promieni,
Z łatwością może zranić ciało.
Szkło zniszczyć można noża ruchem,
Szkło można zniszczyć ruchem noża,
Szkło, chociaż słabe jest i kruche,
Potrafi wzniecić wielki pożar.

Lecz warstwa srebra wszystko zmienia,
Najczystsze szkło przemienia w lustro,
Odbija twarze i spojrzenia,
Naprawdę jednak tam jest pusto.