"Zło zakiełkowało?"

[smarkata]

Zła i co z tego!
Co cię to niby obchodzi kolego?!
No powiedź mi czy sie mną przejmujesz?
Osobą tak psychicznie niezrównoważoną,
Chorą od wewnątrz - bardzo przytłoczoną.
Gdzie:
Słowa zadają boleść nietymczasową
Gdzie:
Rozkosze czynny udział biorą
Gdzie:
Smutkami rząde i obdarowuje
Gdzie:
Nadziei smak nie poczujesz
Gdzie:
Widzisz tylko oczyma moimi
Gdzie:
Śmierć drogą moją kroczy
Gdzie:
Ty masz oczy

Złość dalej we mnie kiełkuje i rośnie
Aż w końcu przyczyni się do końca mego.
Kolego mój drogi nie pytaj więc się o
Problem ten bo tylko ja go rozwiąże
Jak ochote bede mieć!

Rade dam czy nie dam.
Człowiekiem się stane.
Ulecze się w końcu,
I na nogi stane.
Pofrune w przestworza,
Zapisze moją legende.
Powróce na ziemie,
I żyć będe.
Bez złości!
Bez marów!
Poczuje sens życia
A nie koszmarów.

[lodbrok]

Bez marów!

To neologizm?

Wygląda to na typowo hip-hopowy tekst. Myślę, że w tym miejscu dosyć trudno będzie Ci się przebić z takim repertuarem .

[smarkata]

hmm to nie hip hop
lecz tylko kawałek mego życia
bez przebicia czy z przebiciem
czysto amatorski wiersz

[lodbrok]

Ale taki jest rytm tego utworu. Być może podświadomie zastosowałaś taką stylistykę?
Co do treści to się nie wypowiadam bo skoro sama twierdzisz, że to kawałek Twojego życia to bardzo trudno to oceniać. Ma to wartość przede wszystkim dla Ciebie. Brak po prostu w tym pewnego uniwersalizmu.
Jeśli zaś chodzi o poezję, to niestety bardzo jej mało w tym tekście...

[smarkata]

masz zapewne racje
ale dla mnie zawsze każdy utwór posiada poezje może i małej wielkości ale jest on zawarta
mój tekst to połaczenie rymowania znudzenia i rozgoryczenia, wiec możliwe że wyszło to jak
tania wersja hip hopu ale człwiek uczy się na błędach i na krytyce innych ludzi, na ich zdaniu...