Burzyciele

[michalf]

Idą! Depczą dywany i kwiaty
Mordują biednych rabują bogatych
Skromny pracuje aby się wyżywić
Chciwy nie musi - a oni są chciwi
Słońce na niebie jest ich sprzymierzeńcem
Wrogów wskazuje kładąc na nich wieńce

Jadą! Tratują zasieki i druty
Niszczą kościoły na nic im pokuty
Bo tylko dobry się do Boga modli
Podły nie musi - a oni są podli
Wieczorna gwiazda jest ich sprzymierzeńcem
Bo drogę w nocy znaczy im zawzięcie

Lecą! Rzucają bomby i rakiety
Równają z ziemią domostwo poety
Wrażliwy w chłodzie słowem się otuli
Nieczuły nie musi - oni są nieczuli
Echo odgłosów jest ich sprzymierzeńcem
Bo o ich sile podwaja pojęcie

Płyną! Ścinają ławice i fale
W ląd pchają wody wciąż dalej i dalej
Gdy pożyteczny boi się powodzi
Szkodnik ją kocha - a oni chcą szkodzić
Wicher donośny jest ich sprzymierzeńcem
Bo płachty żagli ożywia napięte

Stoją! Najbardziej teraz niebezpieczni
Bo dla widoku wstąpili na świecznik
Każdy truchleje że na neigo ruszą
Są przecież gniewni - gniewni ruszyć muszą
Każdy na ziemi jest ich sprzymierzeńcem
Bo na każdego mogą podnieść rękę

[Adam_Leszek]

No cóż - jak zwykle na poziomie warsztatowym sprawnie, że pozazdrościć. Tylko o kim to jest? Miałeś kogoś konkretnego na myśli?

Lecą! Rzucają bomby i rakiety
Równają z ziemią domostwo poety

Ten kawałek wydaje mi się jakiś pretensjonalny...

Skromny pracuje aby się wyżywić
Chciwy nie musi - a oni są chciwi

To natomiast bardzo dobre, takie aforystyczne, podobnie jak analogiczne wersy w kolejnych strofach...

Czyli znowu mam tą samą uwagę - poetycko, warsztatowo bardzo sprawnie, rzeczywiście to żyje - ale nie wiem co chciałeś przez ten wiersz pokazać czy powiedzieć... ale może to moja wina.

Za całość :brawo: