"Bzdetna ballada o gniewie, z nietrzeźwym morałem"

[koselus]

Dziś jak zwierz zagryzam zęby
stroszę łapy grzbiet zaostrzę
zanim wiarę puszczę w strzępy
w wasze piersi poślę ostrze

błysną kły skrzypną pazury
ślinę tocząc gromy wskrzeszę
no podejdźże choć tu który
wszyskich świetych z was wyczeszę

gniew tu niczym moja zemsta
duch pręgierzem słowa batem
zedre skóry nagie serca
wyrwę z piersi ufnych dziatek

teraz padam na kamieniach
strzałę w plecy ktoś śle z trzaskiem
na zagrodzie spocznie junak
bo Kupidyn zabrał łaskę

W jednym morał zamknę zdaniu
wszak już biorę czasu dwoje
z nienawiści do miłości
prościej wyjść niż wyjść na swoje

[Luthien Alcarin]

4 wers drugiej strofy chyba zgrzyta-reszta hmm... wiesz takie utowry ciezko się czyta, bo one dudnią w glowie-tzn tresc najlepiej z nich wyciągnac przy muzyce (uznaj to za komplement )

Pozdrawiam
Agata