"Ptaki Pospolitej"

[koselus]

Usiadł obok mnie w pociągu
biały orzeł z sokolim wzrokiem
dumnie wypiął pierś
i westchnął morowym powietrzem

Nie miał wprawdzie
krogulczych szponów
ani zbytnio białych piór
ale tkwił dumnie
na czerwonej twarzy

Przejeżdżaliśmy lasem
zdało się że krzyczał
jakby wołał gniazdo ojczyste
nie
to konduktor budził
pijanego rezerwistę