"Windykacja"

[koselus]

Zabierz tą garstkę okruchów,
których szczycę się posiadaniem,
tych kilka wartościowych wspomnień,
twardą skóre i żałosny lament.

Przyjmij ,nadstaw swoje dłonie.
Co najlepsze oddam bez drżenia,
niecierpliwość, włócznię języka,
krwawe oczy i serce z kamienia.

Nie potrawię utrzymać przy sobie,
nawet tych okupionych złotem:
ani włosów ,ani "przyjaciół".
A co wiernie krzewię?-Głupotę!

Nie wiem jak skłamiesz tym razem,
dlaczego zostawiasz wciąż wszystko?!
Gardzisz ścierwem bez stażu?!
Czy procent odbierze przyszłość?!

[Bambuk]

Wiersz ma zakrój i pewien polot, chociaż im dalej w las, tym bardziej sens się rozmywa i można odnieść wrażenie, że w zakończeniu jedynym sensem jest potrzeba rymu.

[Luthien Alcarin]

mi przeszkadzają końcowe wykrzykiwane pytania: wktrada się patos i zbytnia naturalnośc, a ja osobiscie wolę lirycznosć subtelna , wrecz surowa

Pozdrawiam
Agata

[koselus]

a ja osobiscie wolę lirycznosć subtelna , wrecz surowa

No widzisz duszko, a ja wolę nie tracić kontaktu z rzeczywistością, jestem głową w chmurach,lecz stopami mocno na ziemi.I nie zamierzem tego zmieniać, nie dam się skanonizować.Pozdrawiam ciepło B.

[Luthien Alcarin]

fakt nad gustami sie nie dyskutuje