Gad i Święty

[Luthien Alcarin]

Święty Jerzy walczy ze smokiem
zielone łuski gada błyszczą
ostrymi krawędziami światła

święty oddaje cios
blaskiem miłosierdzia

po oczach

przymyka je - w poprzek
wzrok ucieka w przyszłość
a zapach zwycięstwa krystalizuje się
na języku

Jerzy ze zmrużonymi powiekami
traci świadomość
granicy
między smoczą łapą
a ramieniem wiatraków

tam usypiają spracowane ręce
nie-uświęcone

[Mat]

Co do tego utworu... to troszeczke brak mu dynamiczności.. po pierwszym przeczytaniu, ustabilizował mi się obraz suchego sprawozdania z błyskotliwymi wtrąceniami intelektualnymiogólnie treść mi się podoba... ale czegoś brakuje

z pozdrowieniami

[Bambuk]

Ciekawe, ale za bardzo statyczne. Stopklatka wyzbyta emocji.

ustabilizował mi się obraz suchego sprawozdania z błyskotliwymi wtrąceniami intelektualnymi

Bardziej mi owe "wtręty intelektualne" wydają się skojarzeniami. Dość luźnymi skojarzeniami.

[Luthien Alcarin]

całosc scisle się wiąze 9tzn w zamyśle teoretycznym :wkasówka ...zapach na jezyku to domena gadów

Dzięki za koemnatrze
Pozdrawiam
Agata