Pius XII a sprawa polska

[dauri]

Zgodnie z sugestią Kuby proponuję dalszą dyskusję, rozpoczętą w wątku o katastrofie Tupoleva, w niniejszym wątku.

Podsumowanie i rozwinięcie najważniejszych wcześniejszych kwestii:

JoannaK przytoczyła artykuł "PIUS XII A DRUGA WOJNA ŚWIATOWA W ŚWIETLE DOKUMENTÓW" (autor Pierre Blet SJ):
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THW/pius12_wojna.html">http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH ... wojna.html</a><!-- m -->

Jest to omówienie dokumentów, których ów Jezuita jest współautorem, dostępnych na stronie Watykanu:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.vatican.va/archive/actes/index_fr.htm">http://www.vatican.va/archive/actes/index_fr.htm</a><!-- m -->
Jest to zbiór wybranych dokumentów (w językach oryginalnych), opatrzony komentarzem w języku francuskim. Autorom zarzucono brak obiektywizmu i dobór dokumentów w taki sposób, aby ukazać postać Piusa XII w jak najlepszym świetle. I rzeczywiście, brak tu orędzia wielkanocnego z roku 1941, gdzie Pius powiedział:

To the powers occupying territories during the war, We say with all due consideration: let your conscience guide you in dealing justly, humanely and providently with the peoples of occupied territories. Do not impose upon them burdens which you in similar circumstances have felt or would feel to be unjust.

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.ibiblio.org/pha/timeline/410413bwp.html">http://www.ibiblio.org/pha/timeline/410413bwp.html</a><!-- m -->

Ja zaś przytoczyłem encyklikę Piusa XII "Summi Pontificatus" z 20.X.1039, będącą pierwszą reakcją Piusa na rozpoczętą w dniu 1.09.1939 wojnę, zwracając uwagę na brak słów "Niemcy" czy "Polska", a także brak jakiejkolwiek choćby aluzji, że w tym konflikcie jest jakiś agresor i jakaś ofiara: <!-- m --><a class="postlink" href="http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xii/encykliki/summi_pontificatus_20101939.html">http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... 01939.html</a><!-- m -->

Wcześniej, 30.09.1939 w Castelgandolfo przesłał do Polaków w Rzymie swoje współczucie "wszystkim narodom, na które spadła wojna" i wyraził nadzieję, że wojna nie będzie zagrożeniem dla wiary katolickiej (tom 3a "Actes et documents...", str. 82):

Compassion du Pape pour la Pologne catholique. Le Pape s'émeut de toutes les détresses qui se sont abattues sur les peuples par une guerre dont il avait vainement taché de préserver le monde. Dans leur détresse les Polonais ont conservé leur bravoure militaire, et les grands souvenirs de leur histoire nationale, toujours liés par la fidélité au Christ et a l'Eglise. Le Pape espère que cette vie catholique ne sera pas entravée, et pourra se multiplier grâce aux efforts des évéques et des fidèles. Qu'ils se confient avec foi en la Providence, et espèrent en la vie nouvelle, et implorent la justice et la charité, qui seules pourront donner la paix au monde. Le Christ recueillera les larmes de la Pologne, qui ne veut pas mourir.

Przekład:

Wyrazy współczucia Papieża dla katolickiej Polski. Papież jest wstrząśnięty wszystkimi nieszczęściami, które dotknęły narody wojną, której starał się bez skutku oszczędzić światu. W swoim nieszczęściu Polacy zachowali swoją wojskową brawurę i swoje wielkie wspomnienia o historii narodowej, zawsze związane z wiernością Chrystusowi i Kościołowi. Papież na nadzieję, że to życie katolickie nie zostanie skrępowane i będzie mogło się rozwijać dzięki wysiłkom biskupów i wiernych. Niech zaufają wierze i Opatrzności, niech zaufają nowemu życiu i niech błagają o sprawiedliwość i miłosierdzie, gdyż tylko one są w stanie przywrócić pokój na ziemi. Chrystus zbierze łzy Polski, która nie chce umrzeć.

Chicałbym poznać Wasze opinie, zwłaszcza opinie Narodowców, w powyższym temacie.