Ty Słońce, ja Księżyc

[PMC]

Piotr M. Cieński

TY SŁOŃCE, JA KSIĘŻYC

Ty Słońce, ja Księżyc, na tym samym niebie
Zaklęci na zawsze w wiekuistym walcu,
W bliskości dalekiej spotykamy siebie,
Choć każde na innym mieszka nieba krańcu.
Zakuci w magiczny pierścień widnokręgu,
W tych samych jeziorach odbijamy światło,
Uciekasz obłokiem w niepotrzebnym lęku,
Wciąż mi się wymykasz tak świetliście łatwo.
Ja ciebie wciąż gonię wielkim gwiezdnym wozem,
Upuszczam w szaleństwie meteory łzawe,
Czasami zawadzę zbyt wysoką brzozę,
Łzy moje marzeniom ludzkim dają strawę,
A ja cię doganiam, już doganiam...
Prawie...


Taki krótki, kiedyś napisany