Skostnienie

[michalf]

Mróz siarczysty szczypie wszędzie
Kłapie szczęka szron śpi w szyi
Szalik sztywny - co to będzie?
Jakże to przodkowie żyli?

Śnieg przydusza szklistą ziemię
Szadź dźwięk światła ćmi wśród ciszy
Palce cierpną niby rzemień
Szczupłe cząstki ciała niszy

Drapią drzazgi trzewia skrzętnie
Chłodem chłoszcze tchnienie rdzawe
Odczuć brak mi - za to chętnie
Przełknę szybko ciepłą strawę

Śmiechem szydzi Sybir nowy
Grubym lodem wgłąb się wwierca
Co wpierw dotrze do mej głowy:
Zimy krzyk czy sopel serca?