kwestia w interpretacji Pompei

[janek37]

Pojawił się taki problem:
Czy osoba masująca dostojnika to ten sam niewolnik, który odpowiada na pytania, czy inny niewolnik/niewolnica?
Obstawiałbym, że to ostatnie, chyba że był homoseksualistą ale znajomy upiera się, że tam był tylko jeden niewolnik.
Jak sądzicie?

[Krasny]

(........)

[k.]

ale znajomy upiera się, że tam był tylko jeden niewolnik.

znajomy nie ma racji w pompejach byl na pewno wiecej niz jeden niewolnik
a tak na serio chwile dalej jest mowa o podwladnych w ciemnosci, komus tez ten pan wydaje rozkazy-no ktos tam jednak byl, ale moim zdaniem masuja mezczyzni a podejrzenie o homoseksualizm choc mogloby byc sluszne to sluszne raczej nie jest miedzy innymi dlatego ze kochanek niewolnik to zaden honor. poza tym ten masaz jest raczej dosc platoniczny

[Krasny]

(........)

[k.]

tak:

[Nowhere Woman]

Masaż może mieć cele lecznicze, relaksacyjne lub przygotowywać mięśnie do wysiłku.

[ja]

Jak może być masaż platoniczny?

że zacytuję klasykę: "jestem mistrzem masażu stóp".

[Artur]

By było ciekawiej, homoseksualistą w starożytnym Rzymie był nazwany ten co dawał d... a nie ten co brał.
Poza tym masaże były bardzo popularne (stosowano je choćby w termach) i napewno wykonywali go zarówno niewolnicy jak i niewolnice. I nie bardzo chyba coś zmienia ta wiedza w interpretacji

[DX]

Obstawiałbym, że to ostatnie, chyba że był homoseksualistą

Wątpliwe, wszak:

- Czemu pies szczeka targa się po nocy? -
Tej którą objął twarz znieruchomiała
- Bzdura może ulicznik trafił kundla z procy -
Mruczy chce wydobyć uległość z jej ciała,
Ale ona w oknie utkwiła już oczy.

- Ziemia drży czy nie czujesz? Objął ją od tyłu
I szepnął do ucha - to drżą członki moje!
Świat nie zginie dlatego że bydlę zawyło -
Odwraca jej głowę i długo całuje,
Na dach pada gorące pierwsze ziarno pyłu.

Nie sądzę także aby osobą masującą dostojnika był ten sam człowiek, który melduje o poecie.

Na miejscu dostojnika nie powierzałbym bowiem roli sekretarza masażyście/masażystce.

Pozdrawiam,

[stopawel]

a mi się zdaje że dostojnik i ten "który objął" to nie ta sama osoba

[k.]

no tak co do tego moim zdaniem nie ma zadnych watpliwosci

[DX]

Aj, aj, aj. Wiem, że się kompromituję, ale cały czas myślałem, że cała Pompeja jest o dostojniku, który najpierw rozmawia z sekretarzem, później oddaje się rozpuście, następnie przedstawiony jest jako więzień we własnym pałacu, już po ucieczce służby. Wreszcie na koniec z ostatnim służącym ratuje od zagłady dobra pałacowe, kierowany chciwością.

Pośmialiście się już?

Niestety dopiero teraz uważnie wczytałem się w tekst.

No nic już nie mówię :wstyd:

[Nowhere Woman]

Hmm no to ja z kolei myślałam, że ten co jest masowany i obejmuje, to ta sama osoba i jak na razie nei za bardzo chce mi się wierzyć, żeby było inaczej

Ale pies jest stale taki sam, prawda? )

[gredler]

DuchX, ale to nie jest wcale takie śmieszne. To nawet całkiem ciekawa interpretacja.

[natalia]

pozwolę sobie wrócić do wątku, bo bardzo mnie ten temat interesuje. Ja sądzę, że ten utwór to zbiór udramatyzowanych scenek, niemal równoległych - może coś na jakby technika symultaniczna? Od każdego: "- Czemu pies szczeka" - zaczyna się kolejna scenka, w innym miejscu, z innymi bohaterami. Łączy je tylko, słyszalne w różnych punktach miasta, szczekanie psa i rozpoczynająca się zagłada. Piosenka przedstawia różnych ludzi w sytuacji tuż przed zagładą.
Dobrze myślę?
Czy ma ktoś inną teorię?


Pozdrawiam

natalia

[rudawy]

Oczywiście, że są to sceny symultaniczne. W jednym z wywiadów potwierdzał to Jacek. Chodzi o przedstawienie miasta przed zagładą i różnych postaw ludzkich wynikających ze stanu majątkowego (bogacz; żebrak), społecznego (arystokrata; więzień), a i duchowego (kochankowie) również. Skonfrontowane są one z intuicjami zbliżającej się katastrofy. Jedni coś dostrzegają (jak owa niewiasta w oknie całowana przez mężczyznę) inni zaprzątają sobie głowę rozkazami, pisaniem poezji ("pisze za wierszem wiersz dla potomności" - w obliczu nadchodzącego nieszczęścia to jest ironia na poezję) itp. Oczywiście najwięcej przeczuwa pies. Ale nikt go nie słucha. Zatem zupełnie zgadzam się z Natalią.

Podobnie jest w Pompejach I (Pompeje z psem mają numerek II, przynajmniej tak na jednej z kaset mówi Jacek) - tyle że tam wszystko dzieje się w lunaparze.

rudawy

[natalia]

nie pamiętasz może, który to był wywiad? ja jakoś nie trafiłam.


pozdrawiam
natalia

[Zeratul]

jest w Pompejach I (Pompeje z psem mają numerek II, przynajmniej tak na jednej z kaset mówi Jacek) - tyle że tam wszystko dzieje się w lunaparze.

Jesteś pewien, że jednak nie są ponumerowane odwrotnie?
Zwróć uwagę choćby na daty powstania utworów.

Pozdrawiam
Zeratul

[rudawy]

Wywiad postaram się odnaleźć. A co do numeracji, to jestem pewien, że właśnie tak było na kasecie, którą mam po Tacie. Tam Jacek zapowiada po kolei te piosenki. Najpierw śpiewa Lunapar nazywając owy utwór Pompejami I, a z psem szczekającym jako Pompeje II. Niewykluczone, że pomylił się albo był to jakiś zamysł, wszak nie zawsze data powstania utworu deprymuje numerację.

Ot i.

[natalia]

to byłabym wdzięczna za jakiś namiar na ten wywiad, gdyby ci się jakoś udało znaleźć. z góry dziękuję

natalia

[Jaśko]

wszak nie zawsze data powstania utworu deprymuje numerację.

zdeprymowałeś mnie tym wpisem

[OLI]

Podobnie jest w Pompejach I (Pompeje z psem mają numerek II, przynajmniej tak na jednej z kaset mówi Jacek) - tyle że tam wszystko dzieje się w lunaparze.

rudawy

W lunaparze? Może w Luna Parku?? :rotfl:

A według tego co jest w "Ale źródło wciąż bije" to jednak Pompeje "w lupanarze" mają numer II. I tego bym się trzymał
pozdrawiam
Pan duże O

[k.]

no w sumie jesli gra sie obie pompeje to rozsadnie zaczac jest od tej drugiej na odwrót byłoby to trochę nielogiczne; to tak jakby najpierw zagrac upadek ikara a pozniej jego lot
jak wiadomo sporo tych postaci z pompei zostawilo po sobie slad-tj odcisk w lawie, zdaje sie ze rowniez ten nieszczesny pies; orientujecie się może na ile postaci z piosenki Jacka sa inspirowane odkryciami archeologicznymi? tzn czy mamy jakiegos starozytnego "poete", "niewolnika", czy jest "para kochankow" wsrod bodaj gipsowych obecnie pompejanczykow?
pozdrawiam
k

[rudawy]

Do Natalii:
niestety nie udało mi się znaleźć ( wywiadu. w "Pożegnaniu barda" odnalzłem tylko fragment o genezie tego utworu. Wspomina tam o wujku, który przywiózł Jackowi album zdjęć z Pompeji - i tam Jacek zobaczył fotografię odciśniętych psich łap na progu jakiegoś domu (ta sam obrazek umieszczony był w kilku wydaniach podręczników do historii kiedym do podstawówki chadzał). O innych postaciach nie wspomina. Wydaje mi się jednak, że to już metafora społeczeństwa współczesna Kaczmarskiemu.
Natomiast wersy "... miejski cień narastał/ jakbyśmy wszyscy wracali do domu/ wjeżdżając wolno w świt wielkiego miasta/ cicho by snu nie przerywać nikomu" wg. tego samego wywiadu powstały w nocnym pociągu, kiedy Jacek wracał 'skądśtam' do W-wy i widział uśpioną stolicę w pierwszych minutach poranka. Wonczas pojawiło się porównanie rodzinnego miasta do starożytnych Pompeji.

Do Jaśka:
ups.. faktycznie wpadka dość depresyjna :/ przepraszam - jakaś dziura w głowie i przestawienie terminów, ale chyba dało się zrozumieć mimo strrraszliwego błędu ponieważ- żeby użyć kolejnego depresyjnego słowa - redundancyjność języka na to pozwala. tym bardziej głupio mi, że nawet nie wiem z jakim słowem na de- mogłem pomylić nieszczęsną 'deprymację' Panie Szanowny Jaśku.

Co do numeracji, to podałem, tak jak mam nagrane na kasecie. Nie posiadam -bardzo żałuję- "A źródło wciąż bije", zatem nie mogłem skonfrontować. Autorzy/poeci często sami często zmieniają numerki przy utworach. Ja kierując się treścią piosenek, podobnie jak k., przychylałbym się do takiej numeracji. Ale czy tytuł ma się bardziej odnosić do treści, czy do czasu powstania - pozostawmy autorom. A cała reszta niech się "trzyma czego chce" w Lunaparku czy w Lunaparze - wszak jeden lubi herbatę, a drugi jak mu nogi śmierdzą.

r.

[Nowhere Woman]

w Lunaparku czy w Lunaparze

bądź też i w Lupanarze...

[rudawy]

ups... zamilknę lepiej. sylaby się kręcą i znaczenia.

[natalia]

cóż - dziękuję bardzo za chęci pomoc i dobre chęci Muszę poprzestać na tym co mam - chociaż zawsze szkoda, bo wywiad na temat to przydatna rzecz.
pozdrawiam
natalia