Cytat:Drugi utwór to Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego, napisane w kilka miesięcy po jego śmierci. W piosence tej starałem się zawrzeć w oparciu o motywy z jego własnej twórczości całą moją osobistą wiedzę o radzieckiej rzeczywistości, cytaty z wątków powieściowych Izaaka Babla, Jewgiennija Jerofiejewa i z rosyjskiego folkloru oraz tę cechę błahej w końcu funkcji społecznej, jaką jest funkcja piosenkarza, która czyniła z Wysockiego postać niezwykłą - słowiańską histerię, egzystencjalną szczerość przepełniającą jego utwory. Nawet jeśli była to - jak utrzymują niektórzy krytycy - poza, poza ta zawierała w sobie istotny sens, którego potwierdzeniem są miliony wielbiecieli Włodzimierza Wysockiego w Związku Radzieckim i państwach odeń zależnych.

Cytat: Mama w sklepie
Tata w barze
Syn z pepeszy tnie aż gra
Na pionierskiej chuście marzeń
Gwiazdę ma!

George Orwell napisał(a):'Up with your hands!' yelled a savage voice.

A handsome, tough−looking boy of nine had popped up from behind the table and was menacing him with a
toy automatic pistol, while his small sister, about two years younger, made the same gesture with a fragment
of wood. Both of them were dressed in the blue shorts, grey shirts, and red neckerchiefs which were the
uniform of the Spies. Winston raised his hands above his head, but with an uneasy feeling, so vicious was the
boy's demeanour, that it was not altogether a game.

'You're a traitor!' yelled the boy. 'You're a thought− criminal! You're a Eurasian spy! I'll shoot you, I'll
vaporize you, I'll send you to the salt mines!'

Suddenly they were both leaping round him, shouting 'Traitor!' and 'Thought−criminal!' the little girl
imitating her brother in every movement. It was somehow slightly frightening, like the gambolling of tiger
cubs which will soon grow up into man−eaters. There was a sort of calculating ferocity in the boy's eye, a
quite evident desire to hit or kick Winston and a consciousness of being very nearly big enough to do so. It
was a good job it was not a real pistol he was holding, Winston thought.

Mrs Parsons' eyes flitted nervously from Winston to the children, and back again. In the better light of the
living−room he noticed with interest that there actually was dust in the creases of her face.

'They do get so noisy,' she said. 'They're disappointed because they couldn't go to see the hanging, that's what
it is. I'm too busy to take them. and Tom won't be back from work in time.'

Krasny napisał(a):Jewgiennija Jerofiejewa

nadzieja napisał(a):Nie mogę dojść o kogo tu chodzi. Czy o Wienedikta, tego od "Moskwa-Pietuszki", czy o Wiktora od "Rosyjskiej piękności".

Cytat:Pożyjemy i pomrzemy, nie usłyszy o nas świat
A po śmierci wypijemy za przeżytych w dobrej wierze parę lat

Cytat:To moja droga z piekła do piekła
Z wolna zapada nade mną zmrok

dauri napisał(a):a Jacek podobno nawet występował w jednej z adaptacji teatralnych w reżyserii Jacka Zembrzuskiego

dauri napisał(a):ale również cały tekst

Phem napisał(a):Znalazłem empiryczny dowód na uczestniczenie Kaczmara w przedstawieniu "Moskwa-Pietuszki"

sq4ixm napisał(a):Przeszukalem Forum,nie to jedno zreszta i nie znalazlem odpowiedzi:
jaki jest tytul piosenki Wysockiego,na podstawie ktorej Kaczmarski napisal "Epitafium dla W.W."

Zeratul napisał(a):W jednej ze zwrotek ("Pani bagien, mokradeł...") jest nawiązanie do "Баньку по-белому":