Forum o Jacku Kaczmarskim

Czy w tym utworze chodzi o Dyla Sowizdrzała? Poza tym jak to interpretować?

Na pewno chodzi o niego, ale może ma jeszcze "drugie, trzecie, czwarte, piąte dno"?? Chętnie też bym się dowiedział

Tak, chyba chodzi o Dyla Sowizdrzała. Jest to spolszczone imię Till Eulenspiegel [niem. Eule - sowa, Spiegel - lustro]. Był on niemieckim wesołkiem, błaznem, który - chociaż pozornie głupi - potrafił wystrychnąć na dudka ludzi i z nich zakpić. Jego imię i przygody Sowizdrzała zostały przyswojone przez folklor i literaturę wielu krajów europejskich. Stał się uosobieniem ludowego humoru i mądrości.

Osoby, które znają niemiecki, znajdą więcej na <!-- m --><a class="postlink" href="http://de.wikipedia.org/wiki/Till_Eulenspiegel">http://de.wikipedia.org/wiki/Till_Eulenspiegel</a><!-- m -->

[Dodano: 19:05 10XII2005]

Jeśli chciałbyś się dowiedzieć więcej o Till'u Eulenspiegl'u, to moge przetłumaczyć wiekszość informacji znajdujacych sie na tej stronie (na za jakiś czas ), ponieważ jest to chyba jedyne tak obszerne internetowe źródło o tym osobniku (polskie strony podają jedynie bardzo zdawkowe informacje). Tylko zakomunikuj to.

No to wiemy kim był, ale jak interpretować tę piosenkę?

Cytat:Epitafium dla Sowizdrzała
(wg powieści K. de Costera)

Myślę, że warto byłoby zapoznać się z powieścią

Ta powieść została napsiana belgijskiego pisarza Charlesa T. H. De Costera 1867 r. (tytuł oryginału "La légende et les aventures héroiques joyeuses et glorieuses d'Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au pays des Flandres et ailleurs).

Wg licznych wczesnych zbiorów opowiadań Till Eulenspiegel urodził ok. 1300 roku w Kneitlingen koło Elm i zosatł ochrzczony w sąsiedniej wiosce Ampleben w kaplicy zamkowej swojego ojca chrzestnego Till'a von Uetze. Wg danych na tablicy pamiątkowej mu poświeconej zmarł w 1350 roku w mieście Mölln. Nie ma jednak żadnych pewnych dowodow na jego istnienie.

Szukając jeszce informacji znalazłem następujacą ciekawostkę. Imię Eulenspiegel wcale nie pochodzi - jak podają liczne źródła - od słów Eule (niem. sowa) i Spiegel (niem. lustro), tylko od słów z środkowoniemieckiej gwary: ulen (niem. wycierać) i Spegel (niem. lustro, ale też tyłek). Okrzyk Ul'n spegel! oznaczał więc "podetrzyj/wytrzyj mi tyłek!", czyli po porstu "pocałuj mnie w d***!" :o

De Costera sprzedaje właśnie jedna z Listowiczek:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.allegro.pl/show_item.php?item=76786164">http://www.allegro.pl/show_item.php?item=76786164</a><!-- m -->

I licytuje jeden z Listo/forumowiczów

Więc imię Eulenspiegel mogło nie być jego prawdziwym imieniem a tylko malo wyrafinowanym docinkiem którym ten wesołek obrażał ludzi nawet przy powitaniu?? Jeśli tak to jest to dosyć ciekawy sposób na mówienie ludziom to co się o nich myśli, w każdej sytuacji.

A można gdzieś na necie znaleźć jakieś materiały źródłowe? Jakieś legendy o nim?

Powieść Costera w wersji polskiej moiżna przeczytać w całości na stronie Polskiej Biblioteki Internetowej. <!-- w --><a class="postlink" href="http://www.pbi.edu.pl">www.pbi.edu.pl</a><!-- w -->

[ Dodano: 6 Sierpień 2006, 16:43 ]
Poza tym w większych bibliotekach można znaleźć książkę pt. "Antologia polskiej literatury sowizdrzalskiej" (czy jakoś tak), w której jest polska wersja przygód Dyla. W tej chwili gdzieś zaginęły mi notatki, ale jak znajdę to podam dokładne dane książki.

O Dylu Sowizdrzale pisze Andrzej Sapkowski w "Rękopisie znalezionym w smoczej jaskini". Ciekawostka - w pierwszym polskim tłumaczeniu "Sowizdrzał" - "Eulenspiegel" przetłumaczono jako "Sownociardełko"

a jakby ktoś cichiał książki: (pełny tytuł tego jest taki) de Costera

"Legenda jako też bohaterskie, wesołe i sławne przygody Dyla Sowizdrzała i Jegonózka Poczciwca w krajach flamandzkich i gdzie indziej"
i
"Przygody Dyla Sowizdrzała"

są u mnie w antykwariacie, zainteresowanych prosze o prv, nie będę tu sobie robił kryptoreklamy

Wydaje mi się, że eryk dał tu bardzo mądrą radę, pisząc o "Antologia polskiej literatury sowizdrzalskiej"

Mianowicie coś takiego jak literetura/poezja sowizdrzalska była w zamierzchlych czasach czymś popularnym a przekładając to na czasy współczesne niczym inym jak poezją/literaturą "drugoobiegową", nieoficjalną, niekoniecznie zgadzającą się z władzą bądź przez nią tolerowaną...

pewne skojarzenia nasuwają się same

to tak na marginesie bo z powieścią Costera dopiero ma zamiar sie zapoznać :wstyd:

Poezja i tworczość sowizdrzalska stanowiła część twórczości ludowej. Była satyrą a równocześnie jakąś forma sprzeciwu wobec ówczesnego (czytaj XVI-wiecznego) systemu stosunków społecznych. Postać samego Dyla wpisuje się szeroko w tematyke postaci błazna. Jest to niezwykle ciekawy temat, który polecam każdemu ( zresztą patrząc na teksty Kaczmarskiego odnoszę wrażenia, że jego też facynowała postać błazna) . Mogę tu polecić jako punkt wyjścia do "badań" książkę Mirosława Słowińskiego "Błazen. Dzieje postaci i motywu". w Warszawie można ja dostać w BUW-ie (Biblioteka Uniwersytecka), a także w ktorejś ze śródmiejskich bibliotek publicznych (które gorąco polecam, tym bardziej, że są połączone jednym katalogiem komputerowym dostępnym w kązdej z nich. można znaleźć prawie wszystko ).
Pozdrawiam

Eryk napisał(a):Mogę tu polecić jako punkt wyjścia do "badań" książkę Mirosława Słowińskiego "Błazen

oraz "homo ludens" Johana Huizingi, to klasyka w temacie

wygrzabałem jeszcze jedną książkę: "Błazeńskie zwierciadło. Rzecz o humorystyce sowizdrzalskiej XVI i XVII wieku" Stanisława Grzeszczuka

Mam zagadkę - co to za wiersz (podaję tylko dwie zwrotki):

Cytat:Człowiekiem jestem - człowiekiem i tyle.
Na wszelkie inne miana zaś gwizdałem,
od kiedy tylko mnie nazwano Dylem -
i wciąż tym samym jestem Sowizdrzałem.
[...]
W imieniu całej ziemi sądzić będę,
w imieniu wszystkich, kto żył i kto żyje
pod naszym słońcem. Kim jestem? Holendrem.
Polakiem. Grekiem. Rosjaninem. Żydem.

Pozdrawiam
Dauri

Czy to może jakiś wiersz Herberta?

Zimno, zimno...

Stanisław Grzeszczuk jest również autorem ,,Antologii o literaturze Sowizdrzalskiej XVI i XVII wieku" (Wrocław, 1985) oraz:
,,Cyganeria sowizdrzalska: o staropolskiej literatuirze plebejskiej z przełomu XVI i XVII wieku" (Kraków: Ossolineum, 1980).
Natomiast autorem ,,Błazna..." jest Michał Głowiński - teoretyk i historyk literatury.
Czy to była literatura ,,drugiego obiegu"? Nie sądzę... patrz: ,,Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym, a wszakoż, jako o nim powiedają, barzo wymownym, z figurami i z gadkami smiesznymi" w przekładzie Jana z Koszyczek
Pozdrawiam
H.

Wskazówka do zagadki: to jest przekład z innego języka.

Pozdrawiam
Dauri

dauri napisał(a):Wskazówka do zagadki: to jest przekład z innego języka.

No, to już wiadomo, że rosyjski, francuski albo angielski (jeszcze jakimiś szprechasz?) :rotfl:

michalf napisał(a):szprechasz

A to już ,Michale, z niemieckiego zapożyczłeś. Czyżby Dauri jeszcze po niemiecku mówił ?

tmach napisał(a):Czyżby Dauri jeszcze po niemiecku mówił ?

A o tym mi nic nie wiadomo.

michalf napisał(a):No, to już wiadomo, że rosyjski, francuski albo angielski (jeszcze jakimiś szprechasz?)

Zgadza się, to jeden z tych trzech języków (żadnym innym nie szprecham, no, może trochę po polsku).

Pozdrawiam
Dauri

Trochę??

To ja stawiam na rosyjski.

Bingo!

jeszcze jakaś podpowiedź?

Przekład jest Wiktora Woroszylskiego.