Sława naszemu katolickiemu Królowi!

[Simon]

Według nauki Kościoła chrzest jest znakiem niezmywalnym i jeśli go przyjąłeś (czy jak zapewne wolisz - zostałeś ochrzczony), jesteś chrześcijaninem. Czyli formalnie jesteś.

No więc przykro mi Zbrozło - nie wszyscy chrześcijanie

wierzą w Jezusa Chrystusa.

[Łukasz G.]

Według nauki Kościoła chrzest jest znakiem niezmywalnym i jeśli go przyjąłeś (czy jak zapewne wolisz - zostałeś ochrzczony), jesteś chrześcijaninem. Czyli formalnie jesteś.

No więc przykro mi Zbrozło - nie wszyscy chrześcijanie

wierzą w Jezusa Chrystusa.

I Ty mi powiesz że się nie czepiasz dla mnie jest oczywiste, że mu chodziło o wszystkie odłamy chrześcijaństwa.

[Simon]

dla mnie jest oczywiste, że mu chodziło o wszystkie odłamy chrześcijaństwa.

Oczywiście, ja tylko uściśliłem. :v:

[Zbrozło]

No więc przykro mi Zbrozło - nie wszyscy chrześcijanie

wierzą w Jezusa Chrystusa

To jak określić Ciebie : "niewierzący - praktykujący"?

[jodynka]

To jak określić Ciebie : "niewierzący - praktykujący"?

praktykujący??

[Zbrozło]

praktykujący??

No właśnie. Spróbuj wymyślić jakieś inne słowo.

[jodynka]

No właśnie. Spróbuj wymyślić jakieś inne słowo.

w stosunku do Simona? Niewierzący, niepraktykujący. Po prostu - ochrzczony.

[Zbrozło]

Niewierzący, niepraktykujący.

ale Chrześcijanin.

[jodynka]

ale Chrześcijanin.

ale nie z własnego wyboru. Simon,jako się zdaje, nie chce się z chrześcijanami identyfikować, więc trudno go Chrześcijaninem nazywać.
Choć wedle nauki Kościoła - jest chrześcijaninem i ma ciągle możliwość nawrócić się na katolicyzm

[Simon]

jest chrześcijaninem i ma ciągle możliwość nawrócić się na katolicyzm

Ale mnie chrzczono w obrządku katolickim, czemu więc miałbym się NAWRACAĆ?

[Zbrozło]

Ale mnie chrzczono w obrządku katolickim, czemu więc miałbym się NAWRACAĆ?

Bo nie wierzysz.

[jodynka]

Ale mnie chrzczono w obrządku katolickim, czemu więc miałbym się NAWRACAĆ?

bo nie wierzysz.
Jeśli byś uwierzył - wtedy by to było nawrócenie

[Simon]

Jeśli byś uwierzył - wtedy by to było nawrócenie

Nie, to by była psychoza urojeniowa.

[dauri]

Choć wedle nauki Kościoła - jest chrześcijaninem i ma ciągle możliwość nawrócić się na katolicyzm

Jednak jakaś forma pracy duchowej, choćby pogłębionej modlitwy, której wzory znaleźć można w tradycji chrześcijańskiej w obfitości, powinna być chyba nie tylko proponowana ale i wymagana. Tak jak było na samym początku. Może ktoś, kto jej nie praktykuje nie powinien nazywać się chrześcijaninem a tylko obserwatorem chrześcijaństwa, widzem, lub co najwyżej „ochrzczonym”.

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.blogpowszechny.pl/2008/08/01/ochrzczony-i-chrzescijanin">http://www.blogpowszechny.pl/2008/08/01 ... zescijanin</a><!-- m -->

[Dodano 19 września 2008 o 18:49]
Simon, tu możesz się nawrócić jednym kliknięciem myszki...
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.gotquestions.org/Polski/Kim-jest-chrzescijanin.html">http://www.gotquestions.org/Polski/Kim- ... janin.html</a><!-- m -->

[Zeratul]

Przepraszam za pytanie, ale... Kto przesunął mój temat do HP? :zly:

Ja.

[Zbrozło]

Ja.

Mógłbyś zostawić pierwsze posty.

[Simon]

tu możesz się nawrócić jednym kliknięciem myszki...

Genialne :lol:
Niedługo będzie sobie można wodę poświęcić przez internet. Za symboliczną opłatą oczywiście... :]

[Jaśko]

Otóż to. Pisałem już o tym wcześniej - "Twoja" wiara wcale nie jest Twoją wiarą, po prostu zostałeś w niej wychowany.

Interesujące jest szersze ujęcie tego zagadnienia: w jakim stopniu lub jak często "dziedziczy się" światopogląd. Mam tu na myśli wiarę lub jej brak, ale również światopoglądowe uprzedzenia, fascynacje, tradycje itp, żeby nie użyć słowa etos. Wybiórcza obserwacja choćby świata polityki pozwala przyjąć, że takie zjawisko występuje. Na przykład po Kaczyńskich widać, że byli wychowywani w kulcie Powstania, rodzina Giertychów kultywuje myśl narodową. Tradycję patriotyczną kontynuuje rodzina Czumów. Z kolei wśród tzw. lewicy laickiej stosunkowo wiele jest osob (ludzi mediów czy polityki), których rodzice byli komunistami*) (np. Michnik, Łuczywo, Gebert, Smolar, Borowski). Przypadkiem chyba tego wyjasnić się nie da, ale ciekaw jestem, co na to statystyka.

*) nierzadko jeszcze przed wojną, co też może jest nie bez znaczenia

[tmach]

Ale bywa też odwrotnie. Ojciec w PSL, za komuny w MSZ, a syn u prezydenta Kaczyńskiego.

[Jaśko]

Ale bywa też odwrotnie.

Oczywiście, bywa. Chociaż chodzi mi nie tyle o przynależność partyjną, co przekonania. Powinno to iść razem, ale wiadomo, ze różnie bywa.

[piotrek]

chodzi mi nie tyle o przynależność partyjną, co przekonania.

To nawet by się zgadzało z takim przykładem:

Ojciec w PSL, za komuny w MSZ, a syn u prezydenta Kaczyńskiego

[Jaśko]

Ciekawostka:

<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html">http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html</a><!-- m -->

[dauri]

Ciekawostka:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html">http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html</a><!-- m -->

Przyjmijmy, że prezydent-elekt Polski jest wyznawcą religii pogańskiej, albo satanistą. Prawo tego nie zabrania i teoretycznie mogłoby do takiej sytuacji dojść. Czy akceptowałbyś, aby w trakcie składania publicznej przysięgi odwoływał się do swoich pogańskich bożków, albo do szatana?

[MacB]

Dobre pytanie!

[stepniarz]

mogłoby być ciekawie

[Jaśko]

Czy akceptowałbyś, aby w trakcie składania publicznej przysięgi odwoływał się do swoich pogańskich bożków, albo do szatana?

Szatan dość powszechnie jest postrzegany jako uosobienie zła, trudno więc, żebym akceptował odwoływanie się do niego. Widząc, w jakim kierunku zmierzają Twoje pytania, od razu napiszę, że przeszkadzałoby mi, gdyby prezydent uczestniczył w "czarnych mszach" czy czymś takim, natomiast nie przeszkadza mi udział prezydenta w uroczystościach kościelnych, nie przeszkadzał mi jego udział w uroczystościach religijnych w synagodze.

Tak czy inaczej, w Polsce konstytucja określa, jak brzmi ślubowanie prezydenta.

[fytysyty]

Ciekawostka:
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html">http://www.rp.pl/artykul/31,243022.html</a><!-- m -->

Przyjmijmy, że prezydent-elekt Polski jest wyznawcą religii pogańskiej, albo satanistą. Prawo tego nie zabrania i teoretycznie mogłoby do takiej sytuacji dojść. Czy akceptowałbyś, aby w trakcie składania publicznej przysięgi odwoływał się do swoich pogańskich bożków, albo do szatana?

Na pewno lepszą sytuacją jest to, że odwoływałby się do swoich pogański bożków, niż gdyby nie robił tego w ogóle. Jak dla mnie te całe żądania ateistów o oddzieleniu przekonań religijnych od życia publicznego jest rzeczą chorą. Po pierwsze sytuacja taka ogranicza wolność słowa. Ludzie są jacy są i powinni mieć możliwość tego pokazania. Skoro polityk jest katolikiem, Żydem, masonem, satanistą, ateistą, homoseksualistą czy kimś tam jeszcze to nawet nie tyle, że on sam powinien mieć prawo do pokazania wyborcą tego kim jest, ale przede wszystkim wyborcy powinni wiedzieć kim jest człowiek, na którego głosują, jakie ma przekonania, czym się kieruje w życiu i czy udaje mu się żyć zgodnie z tym w co wierzy.

Drugą istotną sprawą związaną ze spychaniem religii do świątyń, czego chcą wszelkiej maści antyklerykałowie, jest spowodowanie swoistego rozdwojenia jaźni u ludzi. Polska, kraj katolicki, ponad 90% uważa się za wierzących, koło 50% regularnie praktykujących, a jeśli ktoś w "świeckiej" rozmowie powołuje się na swoje przekonania religijne, czy też ogólnie zaczyna mówić o swojej wierze to od razu ludzie zaczynają się patrzyć na niego jak na wariata. Kilka procent osób niewierzących dokonało tego, że ludzie wierzący boją się okazywać swoją wiarę poza kościołem/synagogą/bożnicą/cerkwią. Tego dokonała rozdmuchana do monstrualnych rozmiarów "polityczna poprawność", że teraz kilku procentom homoseksualistów łatwiej jest okazywać tym kim są, niż osobie wierzącej pokazać swoją wiarę. Oczywiście nie mam nic przeciwko mniejszościom. Ludzie są jacy są, każdy ma prawo żyć jak chce, ale nasza kultura doszła do momentu, w którym więcej swobody w okazywaniu tym kim są mają ludzie... no właśnie, tak właściwie to w Polsce jeszcze nikt nie ma swobody w wyrażaniu tego tym kim jest, bo wspomniana "polityczna poprawność" nakazuje, żeby przez przypadek nikogo nie urazić, a więc być szarym, nie wyróżniającym się, zunifikowanym egzemplarzem, a każdy kto od tego nakazu odchodzi i pokazuje to kim jest jest narażony na szykany, i nie ważne czy jest to homoseksualista czy katolik, każdy ma tak samo przerypane gdy tylko zacznie w pełni pokazywać swoje ja.

[Simon]

Kilka procent osób niewierzących dokonało tego, że ludzie wierzący boją się okazywać swoją wiarę poza kościołem

O tak, a najbardziej się to uwidacznia np. w przemarszach katolickich stad w Boże Ciele albo w nachodzeniu mieszkań przez księdza w towarzystwie gładkolicych chłopaczków.

[fytysyty]

Simon, to powiedz w towarzystwie, nie uprawiam seksu przed ślubem, albo nie pije alkoholu przed 18, ewentualnie, nie stary nie pójdę na imprezę bo Wielki Post jest, albo nie nie mogę na różaniec idę. Reakcją na pewno będą wyrazy zrozumienia.

[Zeratul]

Polska, kraj katolicki, ponad 90% uważa się za wierzących, koło 50% regularnie praktykujących, a jeśli ktoś w "świeckiej" rozmowie powołuje się na swoje przekonania religijne, czy też ogólnie zaczyna mówić o swojej wierze to od razu ludzie zaczynają się patrzyć na niego jak na wariata.

Simon, to powiedz w towarzystwie, nie uprawiam seksu przed ślubem, albo nie pije alkoholu przed 18, ewentualnie, nie stary nie pójdę na imprezę bo Wielki Post jest, albo nie nie mogę na różaniec idę. Reakcją na pewno będą wyrazy zrozumienia.

I to właśnie pokazuje nie jakiś "terror ateistów" a po prostu absurdalność wzmiankowanych statystyk - różnicę między katolicyzmem deklaratywnym (bo jak tu się przyznać do ateizmu ), a realnym przestrzeganiem przykazań i nauki Kościoła.

Pozdrawiam
Z.