Piosenki, których nie da się słuchać spokojnie

[Jaśko]

A co powiecie na "Requem rozbiorowe" ?

Nie mogę go sluchac spokojnie, bo wiem, że nie daje żadnej sensownej odpowiedzi i to mnie irytuje. )

[zamocik_23]

to mnie irytuje.

a ja myślałam, że Ciebie z równowagi nic nie jest w stanie wyprowadzić..

Ja właśnie sobie słucham Kantyczki Nie wiem, czy była wymieniana, ale przez te "czerwone jabłuszka przekrojone na krzyż" robi mi się dziwnie przyjemnie

[Nowhere Woman]

ale przez te "czerwone jabłuszka przekrojone na krzyż" robi mi się dziwnie przyjemnie

Ach, te wspomnienia ?

[DX]

Nie mogę go sluchac spokojnie, bo wiem, że nie daje żadnej sensownej odpowiedzi i to mnie irytuje. )

Czy mógłbyś rozwinąć tę myśl?

[Jaśko]

A konkretnie co miałbym rozwinąć?

[DX]

A konkretnie co miałbym rozwinąć?

Jeśli dobrze zrozumiałem Twoją wypowiedź, w "Requiem rozbiorowym" przeszkadza Ci to, że utwór nie "daje odpowiedzi".

Chciałbym się dowiedzieć, na jakie pytanie Twoim zdaniem "Requiem rozbiorowe" winne jest dać odpowiedź.

[Jaśko]

Chciałbym się dowiedzieć, na jakie pytanie Twoim zdaniem "Requiem rozbiorowe" winne jest dać odpowiedź.

Utwór ogranicza sie do krytyki ówczesnych postaw nie wskazując, jakie z tego należy wyciągnąć wnioski. Oczywiście, nie musi tego robić. Natomiast mnie brak konkluzji rozczarowuje, zważywszy na rozmiar dzieła.

[jodynka]

A co powiecie na "Requem rozbiorowe" ?

oj, fakt, Requiem jest niesamowite...

I Kredka Kramsztyka...

[zamocik_23]

Utwór ogranicza sie do krytyki ówczesnych postaw nie wskazując, jakie z tego należy wyciągnąć wnioski. Oczywiście, nie musi tego robić. Natomiast mnie brak konkluzji rozczarowuje, zważywszy na rozmiar dzieła.

A może takie ma właśnie zadanie..? Stawia przed odbiorcą zadanie wniknięcia w utwór i zachęca do samodzielnego wyciągania wniosków, o których mówisz.
Ja odnajduję tyle gorzkiej oceny dzisiejszej rzeczywistości, że mi to wystarcza.. Ale jednocześnie przysłuchuje się tym sądom jakby z roli świadka w procesie całego społeczeństwa, zastanawiając się jednocześnie, z którą grupą przyjdzie mi się kiedyś zidentyfikować...

[Jaśko]

A może takie ma właśnie zadanie..?

No może. Przecież napisałem, że nie musi dawać odpowiedzi, tylko że ja żałuję, ze takiej własnej propozycji autora nie ma.

[natalia]

Mnie najbardziej poruszają Weterani i Dwadzieścia lat później.
Dlaczego? Takie fragmenciki np.:
"Już nasze epopeje chwilką,
Najwyżej ktoś się z nich uśmieje" czy
"Jeśli to piekło jest, lub czyściec -
Niebu nic nie jesteśmy winni."
Albo z Dwadzieścia lat później:
"Własne wspomnienia - jak cudze losy,
Trzosy pełne, a serca - próżne;
Fałszu zeskrobać z prawdy - nie sposób
Zaledwie w dwadzieścia lat później..."
Straszne. Przemijanie, bezwzględność czasu, który wszystko niszczy. Bunt w zasadzie nic nie daje. Smutna świadomość własnej bezsilności i braku wartości. Słowem:
"Karki cherlawe, serca szklane,
Umysły - prawdę rzec - nietęgie,
Słowem: lepieni na kolanie,
Stawiani pod istnienia pręgierz".
Tego nie mogę słuchać spokojnie.


Pozdrawiam
Natalia

[Shilven]

Ja nie mogę słuchać spokojnie "Pejzażu z szubienicą". To jest tak rytmiczna i świetnie skomponowana piosenka że zawsze mnie rusza x]

Poza tym "Świadkowie"... kolejne cudo. "Pompeja" też potrafi swoje. "Ballada o spalonej synagodze" też podrywa z krzesła... no i wiele można by było tak wypisywać... x]

[Edyta]

A ja nie mogę słuchać spokojnie piosenek z płyty Atysiej.

[zamocik_23]

A ja nie mogę słuchać spokojnie piosenek z płyty Atysiej.

Ja również.... powalająca... na łopatki...

[jodynka]

Ja nie mogę słuchać spokojnie "Pejzażu z szubienicą". To jest tak rytmiczna i świetnie skomponowana piosenka że zawsze mnie rusza x]

Uwielbiam ten utwór. Ale wolę go w wersji z płyty "Mury".
Zawsze, kiedy słucham tej piosenki, mam wrażenie, że jest jak z porządnego musicalu> Aż się widzi całą akcję, to, o czym śpiewają!

I pomyśleć, że Kaczmarski zrobił takie cudeńko z obrazu, na którym postaci ludzi zajmują może 1/4 całości...

[zamocik_23]

Heh.. Do mnie niedawno dotarło, dlaczego pewni użytkownicy widząc dostojną postać uż. Kaczorka, krzyczą "Jesienin!"...
I przyznam się bez bicia.. Następnym razem będę krzyczeć z Wami

Ostatnio bowiem uzależniłam się od "Epitafium dla Jesienina"... I gdziekowliek bym nie była, słysząc ten utwór, zawsze przenoszę się na riazańską łąkę i patrzę na TO niebo..
Eh.. nie mam nawet słów, żeby opiasać, co wtedy czuje.. Ale ten pościg gwiezdnych herosów, ta ich conocna walka o przetrwanie zarówno w naszych umysłach, jak i we własnej świadmości..
I ta podróż przez przestrzenie na bułanym źrebaku.. Białe brzozy po bokach, szaleństwo gwiazd na niebie, błyski Moskwy w oddali, karczmy wabiące ciepłem po galopie wśród zamieci... Później zsiada się z konia i wchodzi do hotelowego pokoju. Na stole dogasający papieros.. I wszystko staje się jasne.. Jak nieświadoma modlitwa za "oszroniony klon"..
Och.. Sergiuszu... :wzruszony:

[Alek]

Skoro tak mówisz

[pkosela]

Skoro tak mówisz

Stoik! Jak bum cyk, cyk, stoik!

[Zbigniew]

Skoro tak mówisz

Sorry, ale o co chodzi? Dziewczyna pięknie się stara... Wolę takie posty niż po prostu listę piosenek.

[Luter]

Wśród wielu piosenek, których nie da się słuchać spokojnie, znajduje się m. in. ten fragment:

Kapłanki dyscypliny bez odstępstw, bez wyjątków
Pilnują nas bez przerwy żółtymi powiekami,
Byśmy — nieobliczalni, skąpani jak we wrzątku,
Znów — życiem nienażarci — nie stali się chłopcami
I świata nie zaczęli urządzać od początku.

[Krasny]

(........)

[jodynka]

kraśny, a co Ty tyle razy tego posta zmieniałeś? Czyżbyś sam ten tekst tworzył?

[Elzbieta]

W tym tygodniu (bo ja na ogol slucham jednej rzeczy baaaardzo dlugo)

- Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie,
Przed którymi na próżno chowamy się w życie.
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie -
Pamiętamy, co było
Więc wiemy - co będzie.

[Jaśko]

Bo za oknem śnieżyca

U nas też się pogoda popsuła.

[Elzbieta]

U nas też się pogoda popsuła.

Luter postawil za to piwo - wolno. Nikt ni broni. Tylko czy Wy jestescie jakies kolko wzajemnej adoracji?

Bo jesli Luter nie rozumie jackowego 'na próżno chowamy się w życie.
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie' - to niewiele z JK rozumie.

[Luter]

Bo jesli Luter nie rozumie jackowego 'na próżno chowamy się w życie.
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie' - to niewiele z JK rozumie.

Była już taka teza stawiana i to jakieś pięć lat temu. Może coś w tym po prostu jest.

Bądź dobrej myśli, Elżbieto. Może uda się Państwu zebrać komitet orzekający kto ile rozumie z Kaczmarskiego. I wszystko będzie wiadomo.

[Elzbieta]

Była już taka teza stawiana i to jakieś pięć lat temu. Może coś w tym po prostu jest.

Nic nie ma. Nie dodalam 'przymruzenia oka' Nie musisz byc taki obrazalski. Kazdy z nas wie po swojemu - a mnie przez ostatni tydzien wlasnie 'ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie' nie daje sie sluchac spokojnie -moze dlatego,ze mnie tez dopada i uciekam od niego w milosc, w cisze, w zycie.

EDIT 'obrazliwy' zmienilam na 'obrazalski' Polskim jeszcze wladam po dekadach, ale robie bledy.

[Luter]

Elżbieto, nawet jeśli jestem obrażalski, to nie tu i nie na Ciebie.

Pozdrawiam serdecznie,
KN.

[Elzbieta]

to nie tu i nie na Ciebie.

To dobrze. Wrocimy do utworow, ktorych nie da sie spokojnie sluchac.

[Gerund]

Rany :o Właśnie rzuciłam okiem na swój wcześniejszy post w tym temacie i nie mogę uwierzyć, że nie wymieniłam tu "Arki Noego"! (szczególnie wersja z MwMR, ale to nie ma wielkiego znaczenia). Dlaczego? Bo po raz pierwszy zobaczyłam i usłyszałam moje... hm, nazwijmy to motto życiowe ubrane w tak piękne słowa. Szczególnie chodzi o fragment, który mam w podpisie
("Każdy z was jest łodzią, w której
Może się z potopem mierzyć,
Cało wyjść z burzowej chmury,
Musi tylko w to uwierzyć")
Za każdym razem jak tego słucham to mnie ciarki przechodzą. Własnie tak, każdy problem można przezwyciężyć, każdy potop pokonać i każdą burzową chmurę... trzeba tylko w siebie i w swoje mozliwości wierzyć.
Ale nie tylko ten fragment, cała piosenka jest cudowna. Uwielbiam

A oprócz tego od pewnego czasu "Dzieci Hioba" i sam "Hiob"